Шабыт жоқ дейсің несіне
Шабыт жоқ дейсің несіне,Шықпасаң дала төсіне?
Арқырап, тайдай секіріп,
Ойнақтамасаң көсіле.
Шабыт жоқ дейсің неге сен,
Арқа жұпарын сезбесең?
Гүл теріп әсем бір құшақ,
Тәж тоқып, басқа кимесең.
Шабыт жоқ дейсің, қалай бұл?
Төбеңде тұр ғой арай күн.
Көк майса шөптің бастарын,
Саусақтарыңмен тарай біл.
Қарашы, неткен мына түн!
Жұлдызы жымың қағатын.
Шабыты тасып самал жел
Мәпелеп, кекіл қағатын.
Тауларға қара ең биік,
Аспанға зер сал тұңғиық.
Естілсе ғалам тынысы,
Сырын шертеді жерұйық.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Сәбит Жаңаөзен
Керемет өлең -
Ермұхаммед
КЕРЕМЕТ БІРАҚ ҚИЫН СИЯҚТЫ ????
- Жарасбай Нұрқанов
- Александр Пушкин
- Александр Пушкин
- Шәкәрім Құдайбердіұлы
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі