Өлең, жыр, ақындар

Нарзан қайнары

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1896
Аспанның ақ бұлтын ап,
Жер астына сүңгіген.
Бұлақ болып бұрқылдап,
Атқылаған үңгірден.
Табиғаттың таңғы шақ
Құйып алған ауасын.
Жақсы дәрігер жанға ұсап,
Тапқан жүрек дауасын.
Көрінгендей өзінен
Мөлдір ауа, бұлт көбік.
Елең-алаң кезінен
Ентелейді жұрт келіп.
Ширағандай бәрі де
Шипа судан бір ішіп.
Қуанғандай кәрі де
Жас боп қайта күлісіп.
Шаңға батқан қашанғы
Арам ойлы арзан жан.
Жұртқа пайда жасауды
Үйренсін сол Нарзаннан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Cағынбақтан сарғайман

  • 0
  • 0

Сандуғашым, қарлығашым,
Қашан бірге ұшамыз.
Ғұмыр гүлін, қайың бүрін,
Қашан бірге құшамыз

Толық

Шөңге

  • 0
  • 0

Туған жердің шаңдатып төсін бүгін,
Айлы түнде шарлаймын Тосын құмын.
Өткелінен аттаймын Қарғалының,
Толқынына жанымның қосып жырын.

Толық

Қайықшы қыз

  • 0
  • 0

Жатыр түнде Ақ Жайық
Көк көрпесін кең жайып.
Толқын сүйген ернеуін,
Жағасында желқайық.

Толық

Қарап көріңіз