Өлең, жыр, ақындар

Нарзан қайнары

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1887
Аспанның ақ бұлтын ап,
Жер астына сүңгіген.
Бұлақ болып бұрқылдап,
Атқылаған үңгірден.
Табиғаттың таңғы шақ
Құйып алған ауасын.
Жақсы дәрігер жанға ұсап,
Тапқан жүрек дауасын.
Көрінгендей өзінен
Мөлдір ауа, бұлт көбік.
Елең-алаң кезінен
Ентелейді жұрт келіп.
Ширағандай бәрі де
Шипа судан бір ішіп.
Қуанғандай кәрі де
Жас боп қайта күлісіп.
Шаңға батқан қашанғы
Арам ойлы арзан жан.
Жұртқа пайда жасауды
Үйренсін сол Нарзаннан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маршал мерецков

  • 0
  • 0

Тұтқа болар әрқайсы әр ауылға,
Миллондаған солдат бар қарауында.
Сұрақ жатыр олардың жанарында,
Олар ділгер маршалдың жауабына.

Толық

Выборгтың қоңыр кеші

  • 0
  • 0

Бұлттар ағады,
Секілді өмір көші,
Теңізде жүзіп барады
Выборгтың қоңыр кеші.

Толық

Ақын өлімі

  • 0
  • 0

Қара көйлек көк киіп,
Қараңғы тартты ашық күн.
Құлады ақын оқ тиіп,
Етегінде Машуктың.

Толық

Қарап көріңіз