Өлең, жыр, ақындар

Нарзан қайнары

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1906
Аспанның ақ бұлтын ап,
Жер астына сүңгіген.
Бұлақ болып бұрқылдап,
Атқылаған үңгірден.
Табиғаттың таңғы шақ
Құйып алған ауасын.
Жақсы дәрігер жанға ұсап,
Тапқан жүрек дауасын.
Көрінгендей өзінен
Мөлдір ауа, бұлт көбік.
Елең-алаң кезінен
Ентелейді жұрт келіп.
Ширағандай бәрі де
Шипа судан бір ішіп.
Қуанғандай кәрі де
Жас боп қайта күлісіп.
Шаңға батқан қашанғы
Арам ойлы арзан жан.
Жұртқа пайда жасауды
Үйренсін сол Нарзаннан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөйлеп еді жүрегім

  • 0
  • 0

Бұлбұл қанат
Көк тоғайда,
Тұрдық қарап
Көктегі айға.

Толық

Қарлығаш

  • 0
  • 0

Секілді туған бауырлас,
Аттанып бірге майданға.
Кішкентай ғана қарлығаш
Бір жүрді қиын жайларда.

Толық

Адалдық

  • 0
  • 0

Жауынгер жазды жарына:
-Қор болып көзім сөнді деп.
Сен ортақ болма зарыма
Артпайын саған мен міндет.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар