Өлең, жыр, ақындар

Нарзан қайнары

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1857
Аспанның ақ бұлтын ап,
Жер астына сүңгіген.
Бұлақ болып бұрқылдап,
Атқылаған үңгірден.
Табиғаттың таңғы шақ
Құйып алған ауасын.
Жақсы дәрігер жанға ұсап,
Тапқан жүрек дауасын.
Көрінгендей өзінен
Мөлдір ауа, бұлт көбік.
Елең-алаң кезінен
Ентелейді жұрт келіп.
Ширағандай бәрі де
Шипа судан бір ішіп.
Қуанғандай кәрі де
Жас боп қайта күлісіп.
Шаңға батқан қашанғы
Арам ойлы арзан жан.
Жұртқа пайда жасауды
Үйренсін сол Нарзаннан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өрмекші

  • 0
  • 0

Өрмекші алмай тынымды,
Күні бойы болдырып.
Ұстауға ұшқан шыбынды,
Тастады бір тор құрып.

Толық

Жол үстінде

  • 0
  • 0

Ертайға
Жапырақтың көктемгі бала кезі,
Айдын көлдер секілді дала көзі.
Келе жатыр бізді алып Қостанайға

Толық

Бабасы мен баласы туралы

  • 0
  • 0

( Баллада)
БАБАСЫ
Дала дауыл ақырған,
Тобыл толқын сапырған,

Толық

Қарап көріңіз