Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 630
Сіміріп нұрын аспанның,
Өн бойың түгел күміс көк.
Құмарлық кілтін ашқанмын,
Жусаным, сені иіскеп.
Атадан қалған асылдай
Соншама маған жақынсың.
Жасаурап көздің жасындай,
Сен неге кермек татисың?!
Өзіңдей, бәлкім, дүние,
Төсінде дала – дарқан бақ.
Батырлар сенің түбіңе
Аттарын кетті-ау арқандап,
Қыртысын жердін бүтіндеп,
Шырқадың, бәлкім, жол әнін.
Тұрсың сен гүлдеп, лүпілдеп
Жүрегіндей даланың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бейімбет

  • 0
  • 0

Көрінеді ылғи маған Би-ағаң
Бауырымдай бірге туған ұядан.
Тағдырына таразылық жасасам,
Тарихымның алдында мен ұялам.

Толық

Сонау жылы... «Кеңсайдағы» зиратта

  • 0
  • 0

Сонау жылы...
«Кеңсайдағы» зиратты
Бұзақылар быт-шыт қылып қиратты!..
Өліктерін сыйлайтұғын өзгеше

Толық

Нұрхан

  • 0
  • 0

Нұрекем, сені айтқанда еңіредік,
Ажалға жан емес ең жеңілерлік.
Торғайда өзің басқан әр топырақ
Әманда жатады екен тебіреніп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар