Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 462
Сіміріп нұрын аспанның,
Өн бойың түгел күміс көк.
Құмарлық кілтін ашқанмын,
Жусаным, сені иіскеп.
Атадан қалған асылдай
Соншама маған жақынсың.
Жасаурап көздің жасындай,
Сен неге кермек татисың?!
Өзіңдей, бәлкім, дүние,
Төсінде дала – дарқан бақ.
Батырлар сенің түбіңе
Аттарын кетті-ау арқандап,
Қыртысын жердін бүтіндеп,
Шырқадың, бәлкім, жол әнін.
Тұрсың сен гүлдеп, лүпілдеп
Жүрегіндей даланың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аралды аңсау

  • 0
  • 0

Неге айтасың «Аралды тартылды» деп?
Неге айтасың «Ағын су сарқылды» деп?!
«Арқыраған ақ толқын арнасында
Ақша құмға қақалып, қарпылды» деп?!

Толық

Көп қудым қызық думанды

  • 0
  • 0

Көп қудым қызық думанды,
Артымда айқай шу қалды...
Естінің сөзін ескермей,
Еледім өсек, сумаңды.

Толық

Тілек

  • 0
  • 0

Қайнарым тұнық болса,
Қайғы-мұң ұмыт болса.
Әсемдік,
Әдемілік –

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер