Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 735
Сіміріп нұрын аспанның,
Өн бойың түгел күміс көк.
Құмарлық кілтін ашқанмын,
Жусаным, сені иіскеп.
Атадан қалған асылдай
Соншама маған жақынсың.
Жасаурап көздің жасындай,
Сен неге кермек татисың?!
Өзіңдей, бәлкім, дүние,
Төсінде дала – дарқан бақ.
Батырлар сенің түбіңе
Аттарын кетті-ау арқандап,
Қыртысын жердін бүтіндеп,
Шырқадың, бәлкім, жол әнін.
Тұрсың сен гүлдеп, лүпілдеп
Жүрегіндей даланың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең керек өмірге!

  • 0
  • 0

Өлең керек Өмірге,
Өлең керек!
Жүректегі жараны ол емдемек.
Қалжыраған кезінде Дүниені

Толық

Жағалау. Теңіз. Мұнара

  • 0
  • 0

Қарт Каспийдің толқыны жағаны ұрып,
Әкелгендей саған да, маған үміт.
Жағалаудың болғаны қандай жақсы,
Құдіретін түсіндім жаңа біліп.

Толық

Қар жауды да

  • 0
  • 0

Қар жауды да,
Қыс болды бір-ақ күнде.
Жаз дегенің жоғалды жырақ мүлде.
Көктемнің де төбесін көрсетпеді,

Толық

Қарап көріңіз