Өлең, жыр, ақындар

Ақ бұлақ

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1634
Сәбиімде жыр шерттің, ақ бұлағым,
Жағаңда мен шыбықпен шапқыладым.
Кептер атқан баладай еркелікпен,
Малта таспен көзіңді атқыладым.
Жағаңда мен шыбықпен шапқыладым,
Құлағыма шалынып жатты әнің.
Мен жоғалып көп жылдар – қайта оралдым,
Қартайдың ба мен құсап, ақ бұлағым?!
Тіл байланған шежіре секілдісің,
Кеш ұққанға сырыңды екінді ішім.
Қара ағаштың орнында құба тал тұр,
Қоңыр самал желпиді кекілдісін.
Қайда сенің қайнарың бұрқылдаған,
Қайда інгенің су ішіп ыңқылдаған?
Қос шелекпен әпкішсіз саған келіп,
Қайда қыздар жағаңда сыңқылдаған?
Емес сендей, тұрғанда көріп көзім,
Аршиын ба көзіңді жалғыз өзім.
Ізге шөп сап іздеген бейне жоқшы,
Жеткізер ме іздесем өткен кезім?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен шопанды сүйемін күн қақтаған

  • 0
  • 0

Мен шопанды сүйемін күн қақтаған,
Айдалада адамға тіл қатпаған.
Көбік шашқан шампаның тең келместей,
Мас боласың бір зерең ащы ақтадан.

Толық

Халық

  • 0
  • 0

Тұңғыйық, тұнық кең теңіз,
Өтеді, тасқын көшеді,
Сарқылмас теңіз – бір халық.
Толқында жүзген кемесіз,

Толық

Жазыпсың хат өлеңмен

  • 0
  • 0

Жазыпсың хат өлеңмен
Сәбиі жырдың, шырағым!
Шыбықтай жаңқа көгерген
Бейкүнә сенің сұрағың.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар