Өлең, жыр, ақындар

Ақ бұлақ

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1689
Сәбиімде жыр шерттің, ақ бұлағым,
Жағаңда мен шыбықпен шапқыладым.
Кептер атқан баладай еркелікпен,
Малта таспен көзіңді атқыладым.
Жағаңда мен шыбықпен шапқыладым,
Құлағыма шалынып жатты әнің.
Мен жоғалып көп жылдар – қайта оралдым,
Қартайдың ба мен құсап, ақ бұлағым?!
Тіл байланған шежіре секілдісің,
Кеш ұққанға сырыңды екінді ішім.
Қара ағаштың орнында құба тал тұр,
Қоңыр самал желпиді кекілдісін.
Қайда сенің қайнарың бұрқылдаған,
Қайда інгенің су ішіп ыңқылдаған?
Қос шелекпен әпкішсіз саған келіп,
Қайда қыздар жағаңда сыңқылдаған?
Емес сендей, тұрғанда көріп көзім,
Аршиын ба көзіңді жалғыз өзім.
Ізге шөп сап іздеген бейне жоқшы,
Жеткізер ме іздесем өткен кезім?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алатау

  • 0
  • 0

Армысың, Алатауым, айналайын,
Сағындым, ақ төсіңді аймалайын!
Шыңыңа бір шықпасам кете алмаймын,
Әр жылда Алматыма келген сайын.

Толық

Қоңыр жел

  • 0
  • 0

Соқшы уілдеп толастамай, қоңыр жел,
Бұлдырасын көз ұшында құба бел.
Жауар бұлтты күшің жетпес айдауға,
Сен емессің қара дауыл бейне сел.

Толық

Пожарный

  • 0
  • 0

Каскасын киіп басына,
Түсердей бейне шахтаға;
Жарағын түгел асына,
Пожарный тұр рахтада.

Толық

Қарап көріңіз