Өлең, жыр, ақындар

Шықтың тамуы

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 347
Қараша үй.
Жалған-дүр...
Ай - заманның өрнегі.
«Күн – көсемнің» ордені,
Суретте төрдегі.
Қозғалады баяу ғана түн демі,
Қарт қарайды Теңіз жаққа,
Сәл көтеріп іргелікті – іргені.
Шық тауында,
« Бетегелі белден боз,
Уағдалы еді, айтқан сөз »...
Уақытпенен жылжып аққан жалғыз үй,
Естіледі алабайдың үргені.
Шалдар айтса кешегіні,
Біледі.
Суын айғыр... теңіз кешіп,
Ақ тұманнан шығады, көк тұманға кіреді.
Теңіз бетте үйір жылқы жүр еді...
Рас шығар кім, біледі?!.
Осы шал ғой,
Аппақ таңды кірпігіне іледі,
Орындалса тілегі!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайтып келмейтін нүкте

  • 0
  • 0

Хім...
Тілектер, аппақ кебінмен,
Іштегі топыраққа көмілген,
Жүрек те шаршаған шығар...

Толық

Түн. Шықтың келуі

  • 0
  • 0

Шартарап теңіз шамалы,
Зер шашақ тегіс жан-жағы.
Қанаты түннің талады,
Басады шықтың салмағы.

Толық

Көзқарас

  • 0
  • 0

Жұмақтың барын қайтесің...
Айтарын айтқасын, дау керек?!
Сұрақ өлімнің келетінін айтасың,
Жан алатын жаналғыштай әурелеп.

Толық

Қарап көріңіз