Өлең, жыр, ақындар

Өлеңім...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1968
Мен сені сүйем деп те айта аламын.
Сен дедім, шарлап ойдың шартарабын.
Бесікте жатқанымда-ақ анам айтқан
Жырларын іштей, үнсіз қайталадым.
Мен, сірә, сонда бәрін ұғып қалдым,
/Дәл соны түсінер кім, сұрыптар кім?
Және де анашымның көз жасынан
Жаралып, жанарында тұрып қалдым.
Бұл тағдыр ақындарға тор құрмасын.
Жаныммен сездім қиын жол бұрмасын.
Өмірді ұғынсам деп , адасумен,
Жаттадым қанша тастың формуласын...
Ой қажаған санама серпіл дегем!
Жексұрындай қашады жел күн менен.
Қирап қалған күндері жан күймесі
Құдіретсің - өлеңім, өлтірмеген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

У дегенім уысымда...

  • 0
  • 0

Арсыздықтың бәрі жүр ме тамұқта,
Анықтап ал, ей, пысығым, анықта!
У дегенім уысымда. Толған Ай
Толқып тұрды нұр төгерде ғарыпқа.

Толық

Сенің қара көздерің көп қадалып

  • 0
  • 0

Сенің қара көздерің көп қадалып
Жаулап алды сезімді. Неғыламын?
Шоққа шоқты салды ма оттан алып?
Өмір, қандай көп еді, о, ылаңың!

Толық

Қайта-қайта нені жинай берем мен?

  • 0
  • 0

Қайта-қайта нені жинай берем мен?
Құстар анау жылы жаққа жөнелген.
Түсініксіз, кім келеді күбірлеп?
Үрей мені шақырады үңіл деп.

Толық

Қарап көріңіз