Өлең, жыр, ақындар

Өлеңім...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1927
Мен сені сүйем деп те айта аламын.
Сен дедім, шарлап ойдың шартарабын.
Бесікте жатқанымда-ақ анам айтқан
Жырларын іштей, үнсіз қайталадым.
Мен, сірә, сонда бәрін ұғып қалдым,
/Дәл соны түсінер кім, сұрыптар кім?
Және де анашымның көз жасынан
Жаралып, жанарында тұрып қалдым.
Бұл тағдыр ақындарға тор құрмасын.
Жаныммен сездім қиын жол бұрмасын.
Өмірді ұғынсам деп , адасумен,
Жаттадым қанша тастың формуласын...
Ой қажаған санама серпіл дегем!
Жексұрындай қашады жел күн менен.
Қирап қалған күндері жан күймесі
Құдіретсің - өлеңім, өлтірмеген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тас емшегін идірген Алматының...

  • 0
  • 0

Жап-жаңа үй!
Есігінен аттаса мұң қаша ма?
Таусылмайтын ән сынды тыңдаса да,
Тас емшегін идірген Алматының

Толық

Болмысымның сан бойладым тереңін.

  • 0
  • 0

Болмысымның
сан бойладым тереңін.
Ақ, қарасын
Түссізін де еледім.

Толық

1995 жыл

  • 0
  • 0

Жұрт ұйқыда,
Қалың ұйқы құшағы.
Сағат тық-тық,
өтіп болмас, үш әлі.

Толық

Қарап көріңіз