Өлең, жыр, ақындар

Өлеңім...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1909
Мен сені сүйем деп те айта аламын.
Сен дедім, шарлап ойдың шартарабын.
Бесікте жатқанымда-ақ анам айтқан
Жырларын іштей, үнсіз қайталадым.
Мен, сірә, сонда бәрін ұғып қалдым,
/Дәл соны түсінер кім, сұрыптар кім?
Және де анашымның көз жасынан
Жаралып, жанарында тұрып қалдым.
Бұл тағдыр ақындарға тор құрмасын.
Жаныммен сездім қиын жол бұрмасын.
Өмірді ұғынсам деп , адасумен,
Жаттадым қанша тастың формуласын...
Ой қажаған санама серпіл дегем!
Жексұрындай қашады жел күн менен.
Қирап қалған күндері жан күймесі
Құдіретсің - өлеңім, өлтірмеген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таулы шаһар

  • 0
  • 0

Есітемін үлкен қала дуылын,
Кім біледі аңқауы кім, қуы кім?
Таулы шаһар - танымайтын үй сынды,
/Тау ішінде ит те өзге ұлыды./

Толық

Жапырақ - ғұмыр

  • 0
  • 0

Бір сырым бар. Кімге айтып наз ғыламын?
Күлгін түсті күндерден жаз құрадым.
Жапырақ жеңіл күрсінді, білмегендей
Тағдыры үшін кімдерді жазғырарын.

Толық

Сырыңды айтар жалғыз жан таппадың ба?

  • 0
  • 0

Сырыңды айтар жалғыз жан таппадың ба?
Жиі-жиі батасың бақта мұңға.
Қолтығыңнан демесін өлең сенің,
Қиянат көрген сол бір шақтарыңда.

Толық

Қарап көріңіз