Өлең, жыр, ақындар

Өлеңім...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1941
Мен сені сүйем деп те айта аламын.
Сен дедім, шарлап ойдың шартарабын.
Бесікте жатқанымда-ақ анам айтқан
Жырларын іштей, үнсіз қайталадым.
Мен, сірә, сонда бәрін ұғып қалдым,
/Дәл соны түсінер кім, сұрыптар кім?
Және де анашымның көз жасынан
Жаралып, жанарында тұрып қалдым.
Бұл тағдыр ақындарға тор құрмасын.
Жаныммен сездім қиын жол бұрмасын.
Өмірді ұғынсам деп , адасумен,
Жаттадым қанша тастың формуласын...
Ой қажаған санама серпіл дегем!
Жексұрындай қашады жел күн менен.
Қирап қалған күндері жан күймесі
Құдіретсің - өлеңім, өлтірмеген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Байқоңырда

  • 0
  • 0

Тереңге тартып барады мені бір тылсым,
Айта алмай қалсам қызыл да тілім қырқылсын.
Қорқыттың күйі баурайды мұңды сезіммен,
Лықсыған ойлар жарыққа солай ұмтылсын.

Толық

Көне дәуір туралы фильмнен соң

  • 0
  • 0

Көне дәуір қарап тұрды төбемнен
Аспан болып тесіле.
Кеудемді ұрып, мақтанумен келем мен
Ақылдымсып несіне?

Толық

Келбетімді ашпай Мұңды мың ағын

  • 0
  • 0

«Келбетімді ашпай
Мұңды мың ағын.
Сәл нәрсеге
Бүліндім һәм жыладым.

Толық

Қарап көріңіз