Өлең, жыр, ақындар

Обал ғой

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 630
Көктемде амал торғайды
Көрсе атқан баланы,
«Мынау, мынау оңбайды» –
Деп мүйiздеп алады.
«Түрiң мынау добалдай,
Сенде қандай ақыл бар.
Торғайды ату обал ғой,
Оған қандай хақың бар...»
Атқа қонсақ жиналып,
Көкпар деген хабар кеп,
«Қаладың, – деп, – қиналып»
Шаппайды атпен «обал» деп.
Ешкiмге де көрмедi
Нақақтан қол көтерiп.
Нанды көрсе жердегi,
«Обал» дейдi көтерiп.
Барлығына жүргенi
Жаны ашып, «обал» деп.
Əдiлеттiк – сүйгенi,
Көргендiгi одан көп.
Жамандыққа жаны қас,
Жақсы iстен тайынбас,
Арамызда осындай
Балалардың бары рас.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қой дегенге қоймаған соң...

  • 0
  • 0

Шектен шыққан ала бөтен,
Балтай қорқақ бала екен.
Өңi кетер сұп-сұр болып,
Десең

Толық

Кім қорқақ, кім айбатты?

  • 0
  • 0

Шығып алып iнiнен,
Ұйқы бермес түнiмен,
Тышқан түнде жортады,
Ол мысықтан қорқады.

Толық

Біздің Қожанасыр

  • 0
  • 0

– Солдаттағы балама
Хат жазып, ал сауабын, –
Деп өтiнген анаға,
Нұрлан бердi жауабын:

Толық

Қарап көріңіз