Өлең, жыр, ақындар

Обал ғой

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 442
Көктемде амал торғайды
Көрсе атқан баланы,
«Мынау, мынау оңбайды» –
Деп мүйiздеп алады.
«Түрiң мынау добалдай,
Сенде қандай ақыл бар.
Торғайды ату обал ғой,
Оған қандай хақың бар...»
Атқа қонсақ жиналып,
Көкпар деген хабар кеп,
«Қаладың, – деп, – қиналып»
Шаппайды атпен «обал» деп.
Ешкiмге де көрмедi
Нақақтан қол көтерiп.
Нанды көрсе жердегi,
«Обал» дейдi көтерiп.
Барлығына жүргенi
Жаны ашып, «обал» деп.
Əдiлеттiк – сүйгенi,
Көргендiгi одан көп.
Жамандыққа жаны қас,
Жақсы iстен тайынбас,
Арамызда осындай
Балалардың бары рас.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қолғабыс

  • 0
  • 0

Əдетiмiз солай,
Жатамыз бiз қалай?
Колхозға да барып,
Көмектестiк талай.

Толық

Зерек бала

  • 0
  • 0

Əкесiнiң есiмiн,
Жазып берер,
«Жаз» десең.
Жазар шеше есiмiн,

Толық

Балалық

  • 0
  • 0

Машинадан шықпай отыр Сарамыз,
Үш жасар қыз қылығына қараңыз.
Сиыр сүзiп алады деп қорқып тұр...
Ол сиырмен жүз метр жер арамыз.

Толық

Қарап көріңіз