Өлең, жыр, ақындар

Обал ғой

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 439
Көктемде амал торғайды
Көрсе атқан баланы,
«Мынау, мынау оңбайды» –
Деп мүйiздеп алады.
«Түрiң мынау добалдай,
Сенде қандай ақыл бар.
Торғайды ату обал ғой,
Оған қандай хақың бар...»
Атқа қонсақ жиналып,
Көкпар деген хабар кеп,
«Қаладың, – деп, – қиналып»
Шаппайды атпен «обал» деп.
Ешкiмге де көрмедi
Нақақтан қол көтерiп.
Нанды көрсе жердегi,
«Обал» дейдi көтерiп.
Барлығына жүргенi
Жаны ашып, «обал» деп.
Əдiлеттiк – сүйгенi,
Көргендiгi одан көп.
Жамандыққа жаны қас,
Жақсы iстен тайынбас,
Арамызда осындай
Балалардың бары рас.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кешкі сурет

  • 0
  • 0

Атасы айтты: – Қарғам, – деп.
Жiгiт болып қалған, – деп.
Кем болмайды қайткенде
Əке тiлiн алған, – деп.

Толық

Бастаңғы

  • 0
  • 0

Жиынды кiм сағынбас,
Кiл балалар
қағынып,
Əншейiнде бағынбас,

Толық

Алма бақ

  • 0
  • 0

Ерте көктемде
Ерлеген – бiз.
Алма ағаш егiп,
Терлегенбiз.

Толық

Қарап көріңіз