Өлең, жыр, ақындар

Жалғыздық кеші

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 324
Бүгінгі кеш ауыр еді не деген,
Жаным болды жалғыздықтан жыларман.
Көкірегімде діріл қақты көп өлең,
Тұла бойы қоңыр мұңнан құралған.
Көз алдымда есі ауысқан өмірім,
Сауабы мен Обалы тең аралас.
Дүниенің дидарынан жерідім,
Бұл дүние бойжеткендей жалаңаш.
Адамдардың арасында сайтандық,
Бірін-бірі азғыруға шақ тұрған.
Қас қарайса басталады сайқалдық,
Айдалаға арын бүктеп лақтырған.
Кім тыңдасын...
Кімге айтамын өкпемді,
Жыр дәруіш...
Жүрегімнің мұңы боп.
Кешіп келем кешірімсіз өткелді,
Оның бірақ өткізетін түрі жоқ.
Адам емес,
Ақындарша сүріндім,
Шықпай жатып сөреден.
Ақ мақтадай ақ едің ғой құлын күн,
Сағынамын, сағыныш ең не деген...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жас ақынның көңілі

  • 0
  • 0

Ұлы боп күн кешкім келеді,
Мына әлем сыйдырмай қоймаса;
Жазылып ғасырдың өлеңі,
Адамзат сол жайлы ойласа;

Толық

Қадірім білінбей өзіңе

  • 0
  • 0

Қадірім білінбей өзіңе,
Сонау бір балауса көктемде.
Тамшы жас іркілген көзіме,
Ауылдан сен ұзап кеткенде.

Толық

Күттім, күте шайыр болып шайқадым

  • 0
  • 0

Күттім, күте шайыр болып шайқадым,
Оның бәрін әнеугүні байқадың.
Гүлдер гүлге арзу айтып ашылса,
Арзамды мен саған ғана айтамын.

Толық

Қарап көріңіз