Өлең, жыр, ақындар

Сыймай аққан арнаға түбi

  • 20.09.2021
  • 0
  • 0
  • 328
Сыймай аққан арнаға түбi
өзендей толармын,
Үзiлетiн жанардан бiр тамшы жас болармын.
Мән бердiм де бiр күнi
жауларымның сөзiне,
Өзiм шығып өзiмнен қарап көрдiм өзiме.
Денем менiң дене емес,
көрмесi екен сырқаттың,
От кешiп кеп көктеген сынығы едiм ұрпақтың.
Жоқтық пенен ақындық
жағаласып туады,
Күзгi тамшы жүзiңдi қайта-қайта жуады.
Кеудемдегi лаулаған
сөндiредi өрттi кiм,
Қаршадайдан қазақ деп келе жатқан дерттiмiн.
Сағынышпен өттi айлар,
сағынышпен өттi түн,
Бұлың-бұлың бұл күнге жетпедi кiм, жеттi кiм?
Шалқып жатқан арнасы түбi
өзендей толармын,
Үзiлетiн көзiңнен бiр тамшы жас болармын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тым көңiлсiз

  • 0
  • 0

Тым көңiлсiз
өттi қызық күзiң де,
Қыздар маған хат жазбайды бүгiнде.
Құлағына сыбырлап мен ақырын:

Толық

Қара шалдардың қайғысын емiп ержеткем

  • 0
  • 0

Қара шалдардың қайғысын емiп ержеткем,
Бозбала дәурен...
жанымды мәңгi тербеткен.
Айсыз түндер-ай,

Толық

Жүрегімді нұрға бөлеп, толқыттың-ау сен

  • 0
  • 0

Жүрегімді нұрға бөлеп, толқыттың-ау сен,
Жалт ете қап, жоқ боп кетіп, қорқыттың-ау сен.
Сол бір сәтте жас жанымды жараладың сен,
Неге мені бақытыңа баламадың сен.

Толық

Қарап көріңіз