Өлең, жыр, ақындар

Толқыны асау толқыған өр өзен ем

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 633
Толқыны асау толқыған өр өзен ем,
Сусын бастым кепкенде кенеземен.
Қара талы жылаған қараша боп,
Жылдар өтіп барады терезеден.
Жаңбыр жауса, жылдардың жылағаны,
Жүрегінен тамшы боп мұң ағады.
Күз өтеді, жадырап жаз келеді,
Сылдыр-сылдыр естіліп бұлақ әні.
Сағат тілі мезгілді бағалауда,
Күндер қалып кеткенде жағалауда.
Ақ кемелер жол тартты, қол бұлғады,
Сағымдардың сәулесін сағалауға.
Жылт еткенде көремін жылды іргеден,
Бітпей жатқан ісім көп, үлгірмеген.
Балалық шақ түсімде оралады
Қоңыраудың даусындай күмбірменен.
Қайран менің таңдарым арайлаған,
Көре алмадым бейнеңді шарайнадан.
Қаратаудың басында қап-қара боп
Қара түндер қалғыды қарайлаған.
Толқындармен жүзеді бірге кемем,
Тоқтағаны, жылжумен жүргені өлең.
Арық бойлап сылдырап ай астында
Өмір ағып барады іргеменен.
Жоқ іздеген жылдарым өксімеді,
Дыбыстары жайдары естіледі.
Сосын маған бұрылды күліп қарап,
Білем, олар түсінді, кешті мені.
Қара таудың басында қап-қара боп,
Қараңғы түн сыр айтты ақтара кеп.
Ақ қағазға айтқанын жазар едім,
Айқайлады аппақ таң тоқтама деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамылжытып тереңім тар түнекті

  • 0
  • 0

Тамылжытып тереңім тар түнекті,
Лапылдаған жанартау шарпып өтті.
Ормандарға ойланып үңілгенім -
Аяқтамай тұрғаным жарты бетті.

Толық

Ұйқыдағы ғаламның сандырағы

  • 0
  • 0

Ұйқыдағы ғаламның сандырағы,
Бірте-бірте ап-анық ән құрады.
От өрілген, біртіндеп көтерілген
Сол әуеннің дауысы жаңғырады.

Толық

Қалың ой түсіп қамығып қалған күзгі орман

  • 0
  • 0

Қалың ой түсіп қамығып қаШәмшия Жұбатовалған күзгі орман,
Тал бойы түгел тоңазып тұрған ізгі арман.
Алдымда менің тап-таныс дидар жалт етіп,
Танытып салқын шырайын, бөгде күз қалған.

Толық

Қарап көріңіз