Өлең, жыр, ақындар

Балдай тәттi әлдилеген бiр мұңмен

  • 21.09.2021
  • 0
  • 0
  • 414
Балдай тәттi әлдилеген бiр мұңмен,
Елес қуып жер бетiнде жүрдiм мен.
Қайта оралмас он сегiзбен,
алтыным,
Тауға қарап өзiңдi ойлап тұрдым мен.
Уақыт айтар бақытты кiм,
мұңлы кiм,
Күреңбелде сүйiп өстiң қыр гүлiн.
Сенсiз өткен жиырма жылым өтiрiк,
Сенсiз менiң өткен емес бiр күнiм.
Ақша бұлттар iздеп бiрге жыласын,
Мейлi көктен найзағайлар құласын.
Асылым-ау,
қайда барсам алдымда,
Елес боп кеп, күлiмсiреп тұрасың.
Бала бейнең шықпай қойған тегi естен,
Ойлай-ойлай жұлдыздармен теңескем.
Бiр адамға айналдым мен бүгiнде,
Бiрте-бiрте сол аяулы елеспен.
Үзiлерде жанарымда жатар мұң,
Қамығармын,
қайғылы ойға батармын.
Ең соңғы сөз айта алатын хал болса,
Жаным, сенiң есiмiңдi атармын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шіркін мына бұлақты-ай бүлкілдеген

  • 0
  • 0

Шіркін мына бұлақты-ай бүлкілдеген,
Балалығым қап қойған күлкімменен.
Содан кейін қаңғыдым, елден жырақ,
Қасқырыңмен серік боп, түлкіңменен.

Толық

Қорықпаймын ғайбаттардан бораған

  • 0
  • 0

Жесірлерін қаңғытып,
Жетімдерін жылатпаған ел едік,
Ұлтқа қарсы мұңсызды ұнатпаған ел едік,
Көңіл түссе көл едік,

Толық

Есіл жылдар

  • 0
  • 0

Өткеннiң алуан түрлi сұрақтарын,
Жасырдың неге менен қыраттарым.
Өкпелеп қалған қыздай үнсiз ақты-ау,
Сыбырлап сыр айтатын бұлақтарым.

Толық

Қарап көріңіз