Өлең, жыр, ақындар

Сен едiң қияда өскен түздiң гүлi

  • 21.09.2021
  • 0
  • 0
  • 569
Сен едiң қияда өскен түздiң гүлi,
Жайсаңдар армандаған қыздың бiрi.
Екеумiз қоштаса алмай ұзақ тұрған,
Есiмде жиде ағашы, күздiң түнi...
Қайтейiн, не болса да бағым бiлер,
Еске алсам сол бiр қызды жаным жүдер.
Сен менi тебiренттiң-ау,
толқыттың-ау,
Туған жер, сыйласқан жұрт, сағымды бел.
Сағымды бел ораған қырат-сайды,
Жүйрiгiң бiрте-бiрте жырақтайды.
Жыласа былай шыға өзi жылар,
Ақындар сүйген қызын жылатпайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын азабы

  • 0
  • 0

Жапырақтарға жел үзген,
Жабырқай қарап қыр жатты.
Тiршiлiк атты теңiзден,
Iздедiм мұңлы ырғақты.

Толық

Мұражай мен мұрағат

  • 0
  • 0

Кездігі мен кебенегі аңшының,
Түр-түрі тұр шоқпар, гүрзі, қамшының.
Арғымақсыз ер-тоқымдар еркімді ап,
Ауыр-ауыр ойлар езіп, жаншыдың.

Толық

Ескі жұрт

  • 0
  • 0

Бабам көрген, атам көрген ескi бел,
Сағыныштан тұнжыраған кештi көр.
Жасқа толы жанардайын қарашы,
Күн астында мөлдiрейдi кешкi көл.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар