Өлең, жыр, ақындар

Сен едiң қияда өскен түздiң гүлi

  • 21.09.2021
  • 0
  • 0
  • 373
Сен едiң қияда өскен түздiң гүлi,
Жайсаңдар армандаған қыздың бiрi.
Екеумiз қоштаса алмай ұзақ тұрған,
Есiмде жиде ағашы, күздiң түнi...
Қайтейiн, не болса да бағым бiлер,
Еске алсам сол бiр қызды жаным жүдер.
Сен менi тебiренттiң-ау,
толқыттың-ау,
Туған жер, сыйласқан жұрт, сағымды бел.
Сағымды бел ораған қырат-сайды,
Жүйрiгiң бiрте-бiрте жырақтайды.
Жыласа былай шыға өзi жылар,
Ақындар сүйген қызын жылатпайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қырғи-қабақ жүргенменен көп мейлі

  • 0
  • 0

Қырғи-қабақ жүргенменен көп мейлі,
Төбелесте жүрегіңнен теппейді.
Сөз ұқпаса жұдырықпен перетін,
Бала кезім көкейімнен кетпейді.

Толық

Үлгермедім

  • 0
  • 0

Айналғанмен жырыма гүлдер менің,
Мінезімді өзгертті-ау күндер менің.
Тау қопарам деп едім жас кезімде,
Жылдар өтті, мен бірақ үлгермедім.

Толық

Ғашық боп тұрған өзiңе үзiле жалған

  • 0
  • 0

Ғашық боп тұрған өзiңе үзiле жалған,
Сағынар кейiн сонда мен күзiме барғам.
Аспаннан ағып қос жұлдыз құлаған едi-ау,
Көзiңнiң жасы секiлдi жүзiме тамған.

Толық

Қарап көріңіз