Өлең, жыр, ақындар

Қараша үйден

  • 21.09.2021
  • 0
  • 0
  • 522
Қараша үйден
күй аңдып,
Отырған қалды-ау мезгiл де.
Биледi бойды ұяңдық,
Кездескен сәттен сен бiзге.
Қараушы ең маған
елжiреп,
Күнес жақ бiзге мекен-дi.
Алушы ең еске сен жүдеп,
Соғысқа кеткен көкеңдi.
Жаратты тағдыр
серi ғып,
Өкситiн қолда домбыра.
Жататын сонда керiлiп,
Сағымға сiңген жол мына.
Зауалда ұзап ауылдан,
Гүл тердiк бiрде қыраттан.
Тұрғанда қорғап дауылдан,
Ернiңнен сүйiп жылатқам.
Куә боп әлi тұр дала,
Кеудеме талай толды өлең.
Ұзадым жалғыз бiржола,
Сағымға сiңген жолменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еске түстi...

  • 0
  • 0

Еске түстi ертегi апам айтқан баяғы,
Менiң өмiр сапарым жер ортаға таяды.
Тiрлiк болды, бұл өмiр ештеңе де ұтпайтын,
Қайран анам, жан анам, бiр сәт естен шықпайтын.

Толық

Үлгермедім

  • 0
  • 0

Айналғанмен жырыма гүлдер менің,
Мінезімді өзгертті-ау күндер менің.
Тау қопарам деп едім жас кезімде,
Жылдар өтті, мен бірақ үлгермедім.

Толық

Алғаш рет

  • 0
  • 0

Алғаш рет қараған сәт ұрлана,
Қолын бұлғап қоштасқанда қыз бала.
Самал ескен әдемі бір көктемде,
Көз тастаған сыртынан ол өткенде.

Толық

Қарап көріңіз