Алдай сал
- 0
- 0
Сарсаңға салған сұм жалған,
Болмады дейсің кімге арман?
Күрсінер күзгі жапырақ,
Бүршікті көрсе бүр жарған.
Көктем
Ғажайып нұрға бөккен тіршілік бір,Тұрғандай төсегінен сілкініп қыр.
Жауқазын қара тасқа көрік беріп,
Дүние күн көзіне ынтығып тұр.
Арудың келбетіндей айнадағы,
Көл бетін аққу келіп аймалады.
Әдемі аппақ төсті қос қарлығаш
Төбемде сағыныш боп айналады.
Лүп етіп әлі күнге жел тимеген,
Жанымның жазирасын желпиді өлең.
Қойдың-ау, о, табиғат, құлшындырып
Тағы бір көктем қызға мен сүймеген.
1967
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Түнгі тыныштық
- 0
- 0
Қап-қара қою түн еді,
Абалап төбет үреді.
Ауылдың маңын торыған
Ит-құстың барын біледі,
Есіл де есіл, есіл күн...
- 0
- 0
Есіл де есіл, есіл күн,
Еш кетсең мені кешіргін.
Сары бел жұтқан сағымдай,
Санама сені көшірдім.
Амина
Калай оленнен тусиник шыгарамыз достар????