Өлең, жыр, ақындар

Еске алу

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 2110
Көк торғын сонау тоғайға
Кетуші ек терең көміліп.
Аунаушы ек еркін көгалда,
Бұрымдай бірге өріліп.
Теректер, талдар сол шақта
Тұратын еді сызданып.
Алушы ем сені құшаққа,
Бәрінен соның қызғанып.
Сәулесін судай сіміріп,
Сүйгіздік беттен ақ айға.
Ару таң атса сызылып,
Алақан тостық арайға.
Тәтті еді-ау сол бір бал түндер,
Жұлдыздар маздап жанатын.
Аймалап ескен салқын жел
Ән болып қанат қағатын.
Еске алдым, сәулем, сағына,
Жандар жүр онда кіл бөтен.
Көк торғын тоғай тағы да
Асыға күтіп тұр ма екен?!.

1972



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О, тағдыр!

  • 0
  • 0

Жаратқанға не жазып ем мен бейбақ,
Қайда барсам, қара боран – шөлді аймақ,
Құландайын құлап едім кұдыққа,
Құрбақалар құлағымда салды ойнақ.

Толық

Бәрін көріп...

  • 0
  • 0

Төземін мен!
Жүріп өтсін ыстық от өзегімнен,
Аянатын түгім жоқ өз елімнен.
Өкінбейді соңында өмірінің

Толық

Ән-аманат

  • 0
  • 0

Мелшитіп зеңбіректі, автоматты,
Бip сәтке тоқтатуға атқан оқты,
Тас түнек майдан көгін жарып ұшып,
Келеді көгершін-ән ақ қанатты.

Толық

Қарап көріңіз