Өлең, жыр, ақындар

Еске алу

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1984
Көк торғын сонау тоғайға
Кетуші ек терең көміліп.
Аунаушы ек еркін көгалда,
Бұрымдай бірге өріліп.
Теректер, талдар сол шақта
Тұратын еді сызданып.
Алушы ем сені құшаққа,
Бәрінен соның қызғанып.
Сәулесін судай сіміріп,
Сүйгіздік беттен ақ айға.
Ару таң атса сызылып,
Алақан тостық арайға.
Тәтті еді-ау сол бір бал түндер,
Жұлдыздар маздап жанатын.
Аймалап ескен салқын жел
Ән болып қанат қағатын.
Еске алдым, сәулем, сағына,
Жандар жүр онда кіл бөтен.
Көк торғын тоғай тағы да
Асыға күтіп тұр ма екен?!.

1972



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір сәулесі

  • 0
  • 0

Біреу егіз өмірде, біреу сыңар,
Ана деген бәріне тілеуші бар.
Жалғыз болса шыдайды ол қашанғы –
Опырылып оп-оңай тіреу сынар.

Толық

Кіндік жыры

  • 0
  • 0

Жұрнағым бар там-тұмдаған,
Тірлігім бар қалтылдаған.
Қылдан нәзік,
Күн нұрындай

Толық

Жарылмаған бомбалар

  • 0
  • 0

Ашу қысып, булығып,
Өз-өзінен долданар –
Жатыр жерде бұғынып
Жарылмаған бомбалар.

Толық

Қарап көріңіз