Өлең, жыр, ақындар

Түннің көзі

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2258
Қала оттары әлдене деп жымыңдап,
Шегінеді терезеге үңілсем.
Жерге жұлдыз құлағандай -жыпырлап,
Түнді үнсіз бақылаймын -түңілсем.
Көріп тұрмын түннің көзін лағылдай,
Ізі жатыр-жеңіл басып кеткенмен.
Жанұшырып келгенінде жаңылмай,
Жақ аша алмай, күрсінумен шектелгем.
Жолаушысы жоқ көшеге құлақ түр.
Талдар мені түсінгендей - күлді үнсіз.
Шеткерірек өскен шетен сұрап тұр:
«Неге сондай мазасызсыз бүгін сіз?..»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұйқымды ұрлап, мазамды алған не білмен

  • 0
  • 0

Ұйқымды ұрлап, мазамды алған не білмен,
Бәйге атындай арбаларға жегілген.
Тәнім көніп, жаным көнбей жыбырға,
Жүрек, ойым тіршіліктен жерінген.

Толық

Ел. 1999 жыл.

  • 0
  • 0

Ел. 1999 жыл.
Әкем іздеп келген ел.
Күнге сені тең көрем!
Өзге жерде өмір бар,

Толық

Таулы шаһар

  • 0
  • 0

Есітемін үлкен қала дуылын,
Кім біледі аңқауы кім, қуы кім?
Таулы шаһар - танымайтын үй сынды,
/Тау ішінде ит те өзге ұлыды./

Толық

Қарап көріңіз