Өзегін өрт алып кеткен
- 0
- 0
Өзі аз сәуле.
Несі қалды бітпеген?
Қуыршақтай қоя алмадым түкке ден.
Өзегін өрт алып кеткен.Енді оны
Түннің көзі
Қала оттары әлдене деп жымыңдап,Шегінеді терезеге үңілсем.
Жерге жұлдыз құлағандай -жыпырлап,
Түнді үнсіз бақылаймын -түңілсем.
Көріп тұрмын түннің көзін лағылдай,
Ізі жатыр-жеңіл басып кеткенмен.
Жанұшырып келгенінде жаңылмай,
Жақ аша алмай, күрсінумен шектелгем.
Жолаушысы жоқ көшеге құлақ түр.
Талдар мені түсінгендей - күлді үнсіз.
Шеткерірек өскен шетен сұрап тұр:
«Неге сондай мазасызсыз бүгін сіз?..»
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Өмірде көп қызық бар деме...
- 0
- 0
Өмірде көп қызық бар деме,
Жүрекке жайлы үн бір азық.
Көзіңмен іздейсің әлдене
Қалғанда көңілің құлазып.
Қырда сен боп көрінеді көмескі із...
- 0
- 0
...Күліп келіп
гүлді еске салдың да,
Мәнін таппай
Мәңгі кетіп қалдың ба?
Қарап көріңіз
Пікірлер
-
Пернегул
Ғажап -
Айкүн
Өте жақсы бірақ қиын
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі