Өлең, жыр, ақындар

Түннің көзі

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2247
Қала оттары әлдене деп жымыңдап,
Шегінеді терезеге үңілсем.
Жерге жұлдыз құлағандай -жыпырлап,
Түнді үнсіз бақылаймын -түңілсем.
Көріп тұрмын түннің көзін лағылдай,
Ізі жатыр-жеңіл басып кеткенмен.
Жанұшырып келгенінде жаңылмай,
Жақ аша алмай, күрсінумен шектелгем.
Жолаушысы жоқ көшеге құлақ түр.
Талдар мені түсінгендей - күлді үнсіз.
Шеткерірек өскен шетен сұрап тұр:
«Неге сондай мазасызсыз бүгін сіз?..»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

1997 жыл

  • 0
  • 0

Жаратқан ием, тарылмай таңғы
Нұрын себеді. Тістенбе.
Жүрегім қалай жарылмай қалды
Аспаным Жерге түскенде?

Толық

О, Муза...

  • 0
  • 0

Жалт-жұлт па? Сенікі емес-ті ол.
Қызыға алмадым.Неліктен?
Кім қалай жүр осы деместен,
Өзіңді аңсадым, көріп дем.

Толық

Байқоңырда

  • 0
  • 0

Тереңге тартып барады мені бір тылсым,
Айта алмай қалсам қызыл да тілім қырқылсын.
Қорқыттың күйі баурайды мұңды сезіммен,
Лықсыған ойлар жарыққа солай ұмтылсын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар