Өлең, жыр, ақындар

Түннің көзі

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2233
Қала оттары әлдене деп жымыңдап,
Шегінеді терезеге үңілсем.
Жерге жұлдыз құлағандай -жыпырлап,
Түнді үнсіз бақылаймын -түңілсем.
Көріп тұрмын түннің көзін лағылдай,
Ізі жатыр-жеңіл басып кеткенмен.
Жанұшырып келгенінде жаңылмай,
Жақ аша алмай, күрсінумен шектелгем.
Жолаушысы жоқ көшеге құлақ түр.
Талдар мені түсінгендей - күлді үнсіз.
Шеткерірек өскен шетен сұрап тұр:
«Неге сондай мазасызсыз бүгін сіз?..»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адам өмір сүреді...

  • 0
  • 0

Күн батады телміріп,
Жел де жөнін айтпайды.
Сезіміңді өлтіріп,
Жанды үгеді жат қайғы.

Толық

Өмір - елес, елеске алданамын

  • 0
  • 0

Өмір - елес, елеске алданамын.
Алданбасқа айтсаңшы, бар ма амалым?
Суға кеткен адамдай, өлеңім -тал,
Жағаға шығарар деп қарманамын.

Толық

Сылқ-сылқ күлді кексе өмір

  • 0
  • 0

Сылқ-сылқ күлді кексе өмір дәл тұсынан
Өтіп едім үйінің бір кеште мен.
Бақыт нан ба, беретін жартысынан,
Кетпегендей тамсандым Күнге ештеңем.

Толық

Қарап көріңіз