Өлең, жыр, ақындар

Көкек қары

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 622
Қар ма бұл көктемдегі қылаулаған?
Барады қозғау салып мынау маған.
Бұл өмір ұқсап кетті қарлы шыңға,
Басында будақ бұлттар мың аунаған.
Шынымен бұрқап тұрған қар ма мынау?
Табиғат, тағы да бір алдадың-ау!
Мезгілсіз, жарықтығым, несін жаудың,
Бәрібір орындалмас арманың-ау!..
Күні өтсе не нәрседе қадір қалмас,
Қара жер қазір саған орын болмас.
Керегі дүниенің сен емессің,
Қымсына ұсынғанмен қолыңды алмас.
Жаныма ыстық сезім тастадың да,
Лып етіп еріп кеттің қас қағымда.
Айналып күз келгенше сағындырып,
Жақсы еді-ау тоса тұрсаң аспаныңда...

1980



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүйрік ат мініп түсімде...

  • 0
  • 0

Жүйрік ат мініп түсімде,
Дүниені кезем сайрандап.
Өзге бір өмір ішінде,
Өзіме тұрам қайран қап.

Толық

Ей, өлең!

  • 0
  • 0

Ей, өлең барасың сен қай жаққа алып?
Қалды ғой екеумізді аймақ танып.
Сескенем, түбі терең иірімбісің,
Бет жағы жататұғын қаймақтанып?

Толық

Иттен бөрі шықпайды

  • 0
  • 0

Кештік дәурен қайран бастан,
Суық қабақ, жат бауыр.
Ит боп қапқан кей жолдастан,
Үрмеген ит тәп­тәуір.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер