Өлең, жыр, ақындар

Тәтті бұлақ

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 658
Ағушы еді ауылдың іргесінде,
Асығушы ем күн сайын тілдесуге,
Жағасы оның сауықтың сарайы еді,
Өткізуші ек жиналып жыр кешін де.
Сықылықтап сөйлесіп баламенен,
Суға келген сырласып анаменен,
Мәңгі бірге жасасқан құрдасындай,
Әзілдесіп ойнайтын даламенен.
Ақ ботаның көзіндей мөлдірейтін,
Ол жүдесе, маңдағы ел жүдейтін.
Сапар шегіп, шаң жұтып, шаршаған жан
Кәусарынан бір жұтпай сергімейтін.
Сәбидейін былдырлап әлдене деп,
Айналасын жататын әнге бөлеп.
Одан тәтті әлемде жоқтай еді,
Секілді еді тек сонда бар керемет.
Үңілуші ем үздігіп шіркінге мен,
Шаттығыммен, көздегі күлкімменен.
Тұнығымнан тұрушы ем маржан атып,
Көмейіндей дәл соның бүлкілдеген.
Бәлкім, менің сол бұлақ балалығым,
Көңілде жоқ алаңым, алалығым.
Ажыратпас, аңдамас пәк сезімім
Жақсылық пен жамандық аралығын.
Жылдар қанша болса да жүрдек мейлі,
Арман, шіркін, жанымды кірлетпейді.
Көк теңіздің үстінде жүрсем-дағы,
Көкейімнен сол бұлақ бір кетпейді.
Қайран жүрек кей кезде қатты жылап,
Сол бұлақты іздейді аптығып-ақ.
Теңіз суы – телегей,
Ащы бірақ,
Зәрусің-ау, кішкентай тәтті бұлақ...

1984



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біздің таулар

  • 0
  • 0

Алқам-салқам қойнауы, аңғал-саңғал,
Тау ішінде көп сыр бар, аңғарсаңдар.
Қабақ түйе қарайды қажығандай,
Кәрі жартас бет-аузы шалбар-шалбар.

Толық

Үржарым менің, Үржарым!

  • 0
  • 0

Қадірін, қасиетін білген жанға,
Үржарға жер жетер ме бұл жалғанда?!
Жайнайды, жарқырайды Тарбағатай,
Көктемде гүл-бәйшешек бүр жарғанда.

Толық

Тағдыр

  • 0
  • 0

Көшеден кезіктірдім бір бұралқы,
Соншалық аянышты мұңлы қалпы.
Көңілім алай­-дүлей бола қалды,
Боранға айналғандай күннің арты.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер