Өлең, жыр, ақындар

Аға ақын алдында

  • 26.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2133
Сен - бәйтерек, інің бұл - балғын құрақ,
Бір жаңа әуен жақында алдым құрап.
Өнер деген бәйге ғой, ал бәйгенің,
Әрқашан да арты шаң, алды жырақ.
Сынай қарап жүрсің-ау шабысыма,
Кем қуанбай өзімнен табысыма.
Мен шаң қауып, қатардан қалып қойсам,
Кетесің-ау күйіп сен намысыңа!
Шыбын жанға күндіз-түн бермей тыным,
Терлейтұғын шақ келді, өрлейтұғын.
Жалын барда жүректе лапылдайын,
Қайта айналып жастық шақ келмейтұғын.
Елден бұрын жайым жоқ тұрмасыма,
(Табандылық жетпеді бір басыма).
Күндіз кеңсе, ал түнде отырамын,
Дәптеріме түсіріп жырды асыға.
Әр жаңа таң кеудеме құяды ағын,
Саусақтағы сүрткізбей сия дағын.
Жаңа жырға қоймасам соңғы нүкте,
Көрінуге көшеде ұяламын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маңдайымыз терлемей...

  • 0
  • 0

Дейміз әркез: байымайды ел неге,
Кілті мұның көктеме, әлде, жерде ме?
Күн көрістен қажып жүрген халқымыз,
Белшесінен батар қашан теңгеге.

Толық

Көршілер жыры

  • 0
  • 0

Көркем қала. Еңселі үй тұрағымыз,
Қатар маздар кеш болса шырағымыз.
Кірбің түспей келеді көңлімізге,
Бір шырқалып әрдайым жыр-әніміз.

Толық

Аға аузынан

  • 0
  • 0

Аязға қызылшұнақ қарамай-ақ,
Кезінде жүрдік біздер жалаңаяқ.
Жүдеу өң, жүзі сынық бала көрсем,
Бұл күні шын көңілмен қалам аяп.

Толық

Қарап көріңіз