Маңдайымыз терлемей...
- 0
- 0
Дейміз әркез: байымайды ел неге,
Кілті мұның көктеме, әлде, жерде ме?
Күн көрістен қажып жүрген халқымыз,
Белшесінен батар қашан теңгеге.
Дейміз әркез: байымайды ел неге,
Кілті мұның көктеме, әлде, жерде ме?
Күн көрістен қажып жүрген халқымыз,
Белшесінен батар қашан теңгеге.
Төгеді Күн шуағын мырзасынып,
Жатады жұпар ауа қырға сіңіп.
Жармасқан жер үстіне кәрі қысты,
Беткейге бара жатыр жылға ысырып.
Қаракөз
Қызғанам сені маңдайына түскен күннен де,
Бірге жүргенде сені көрсетпей тұрған түннен де.
Көз алдымда мәңгі жүргеніңді қалаймын,
Қызғанам ғой сені айналып өткен желден де.
Сенсіз көзімді де ашқым келмейді,
Ашсамдағы көз алдымда қара түнек.
Сенсіз сөзімде көпке естілмейді,
Сенсіз істеген ісімнің де реті келмейді.
Көз алдымда сен,жүрек тұсымда да сен,
Сол қалпы жүрші жоғалып кетпе сен.
Шынайы қалпыңда көре алмасам да,
Елестетіп, еске алып,сағынысып жүрейін мен.
Жеткілікті бұл өмірде сенің барың,
Сен үшін өзгертем ғой жердің бәрін.
Сені сүю мен үшін сондай бақыт,
Қорғай жүрсін сол үшін сені тәңірім.
Ей тағдыр ай ғашық болдым неге айтшы,
Осы өлеңді соған ғана арнатшы.
Сүймейінші басқа жанды енді мен,
Ғашықтығымды осыменен тоқтатшы.