Өлең, жыр, ақындар

Ел қыдырған есекдәме

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 319
Ғазал жазып күңіренгенмен мен емеспін Науаиы,
Бұл қазаққа қысылғанда қара өлең ғой оңайы.
Ел қыдырған есекдәме енді уызға жарытпас,
Беріш емшек бедеу сөздің келгенменен нобайы.
«Болмасаң да ұқсап бақ» деп асқар шыңды нұсқады
Адамзатқа асу бермес ақыл­ойдың Абайы.
Баста бетін бүркегенмен арты ашылмас дүние жоқ,
Жұртқа сырын алдырады жүгіргеннің талайы.
Ақ сандықты аптағанмен алтын болмас сары жез,
Күптегенмен күміс болмас сырты жылтыр қалайы.
Көркем өмір айырылмас кереметтей көркінен,
Ат қорадай былғанбаса тіршіліктің сарайы.
Туған сәби талпынған соң тартар тұрмыс азабын,
Үлбіреген жас үміттің ағарғанша самайы.
Майпаңдаған сайқалдық пен сұрқиялық – сыпайы,
Айқайлаған ащы шындық әрқашан да – анайы.
Көк аспан мен қара жерге ешкім үкім жүргізбес,
Қарақұрым қалың пенде – бір құдайдың малайы.
Шаңнан жүзі көрінбейді патша қақса етегін,
Ібілістің ұясындай ұлықтардың маңайы.
Төбет көрген мысықтайын молда қашар мешіттен,
Тәңіріге тәуап қылса таудан түскен жабайы.
Ей, ақыным, нали берме, күн қылтиып көрінер,
Түн жиегін әдіптесе атар таңның арайы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тарпаңнан туған құлындай

  • 0
  • 0

Ел үшін соғып жүрегі, ел үшін талса білегі,
Жігітті өрге жетелер, көтерер көптің тілегі.
Тарпаңнан туған құлындай даланың арда түлегі,
Алқалы топтың туындай абыройың аспан тіреді.

Толық

Қожанасыр әулиедей

  • 0
  • 0

Тірлігімді талатпаққа екі өкпесін зар қысқан,
Босағама қабаған ит байлап кетті сан дұшпан.
Сыртқа шықсам алдарқатып сүйек­саяқ тастаймын,
Мысық пенен тышқандаймыз күндіз­түні аңдысқан.

Толық

Достар-ай!

  • 0
  • 0

Бұлтарып бұлаңдаса түлкі заман,
Сүрінбей өтем деме бір күн одан, достар-ай!
Сендерсің базарым да, байлығым да,
Табысып тай­-құлындай шұрқыраған, достар-ай!

Толық

Қарап көріңіз