Өлең, жыр, ақындар

Жылай берме

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 961
Жүз толғанып, мың ойланып,
Жылай берме, мұңлы ақын.
Күн шыққанмен шырайланып,
Қайта келер түн жақын.
Қонбады деп бүгін бақыт,
Жабырқама, налыма.
Кеткенменен күнің батып,
Таң атады тағы да.
Тұрлауы жоқ бұл өмірдің,
Таусылмайды күйбеңі.
Кімге керек жүрегіңнің
Жалын шалып күйгені?
Азап пенен сорға батқан,
Емессің ғой сен ғана.
Ақ қағазға сорғалатқан
Көздің жасын сан дана.
Мұңын тыңдап жырлағанның,
Жан көрмедім иліккен.
Басы айналды бұл қоғамның
Байлық пенен биліктен.
Бал тамызсаң таңдайына,
Кісі бар ма сөз ұқпақ?
Жазылған соң маңдайыңа,
Талқысына төзіп бақ!
Пенделерге тағдырың бір,
Берсеңші, ақын, қол ұшын.
Ақыл­ойың қаңғырып жүр,
Ақтай алмай борышын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сафуан аға рухымен тілдесу

  • 0
  • 0

Сафеке, рухың асқақ, тұрқың биік,
Кісі едің терең ойлы бір тұңғиық.
Түнерді тар кезеңде тағдыр талай,
Ап­ашық аспаныңа бұлтын жиып.

Толық

Балқантауға айналды

  • 0
  • 0

Адастырған аспанның ашығында,
Балалық шақ, қайдасың, жасырынба!
Байқамаппын бақыттың өзі екенін
Тепкен добым, ойнаған асығым да.

Толық

Әке

  • 0
  • 0

Төсеніп топырақтан текеметті,
Қойнына қара жердің әке кетті.
Түгендеп тау мен тасты, ой мен қырды,
Күн астын қаншама жыл мекен етті.

Толық

Қарап көріңіз