Өлең, жыр, ақындар

Қым-қуыт қала

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 641
Жалғасқан дүние, алмасқан өмір,
Сырыңды қойдым ұға алмай.
Құлазыр кейде марғасқа көңіл,
Құдыққа түскен құландай.
Сағымдай алдап сырғыта бермей,
Ұстатшы ойдың ұшығын.
Шығайын сыртқа мұң жұта бермей,
Онсыз да жанмын іші мұң.
Қым­қуыт қала, қиырда дала,
Келетін кім бар мені іздеп?
Көл­көсір елес миымда ғана,
Шалқиды шалқар теңіз боп.
Күрсініп кеудем ауа жұтады,
Буланды көзім дым көрмей.
Сұлбасы жұрттың қарауытады,
Қаптаған қара бүргендей.
Ізіңнен қалмас әр аттағанда,
Айдаһар­ажал желді өңеш.
Тұрағың сенің, Жаратқан Алла,
Аспанда, неге жерде емес?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ошақ

  • 1
  • 0

Бармысың,
Киелі ошақ ұшқындаған!
Сағынтып жүрегімді қыстың жаман.
Қойнынан қара түннің қарауытқан,

Толық

Әлқисса

  • 0
  • 0

Басынан көне тарих төмен құлдап,
Тағдырын туған елдің келем жырлап.
Өзегім талып жеткен Тәуелсіздік,
Өмірде не бар екен сенен қымбат!?

Толық

Ауылым менің

  • 0
  • 0

Ауылым, сенде жарқырап атқан,
Жарқырап атқан таң қандай!
Балалық шақта лүпілдеп соққан
Жүрегім сенде қалғандай.

Толық

Қарап көріңіз