Өлең, жыр, ақындар

Шөл

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 433
Таң атқалы мүлгиді аспан желдетпей,
Төңірегім тұншығады дем жетпей.
Көксау бұлттар күрік­күрік жөтеліп,
Сен де көкте тұрып алдың селдетпей.
Найзағайдан жарқылдаған от сөнбей,
Ой­хой, бұлттар, төгіп­төгіп өтсең ғой.
Жер мен көкті тазартып бір кетсең ғой,
Беу, дүние, менде құдірет жоқ сендей.
Жаумай неге қасарыстың, қырсықтың,
Көппен бірге мен де бүгін тұншықтым.
Білемісің, керек боп тұр бір тамшы
Таңдайына шөліркеген шымшықтың...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоштасу

  • 0
  • 0

Қош­есен бол, кіндік қаным тамған жер,
Кім болғаны сені ұмытса жалғанда ер?
Жүрегімді жібек жіптей кеміріп,
Өле­өлгенше қара күйе – арман жер.

Толық

Алтын тамыр

  • 0
  • 0

Қойшеке, жан сырыңды түсінемін,
Үңілдім жүрегіңнің ішіне мың.
Қараңды бірер апта көрмей қалсам,
Құлындай желідегі кісінедім.

Толық

Табалдырық

  • 0
  • 0

Халқыма қадірменді табалдырық!
Тұрасың әр уақытта алаң қылып.
Үлкендер «Баспа!» дейді,
Аттап өтем,

Толық

Қарап көріңіз