Өлең, жыр, ақындар

Шөл

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 651
Таң атқалы мүлгиді аспан желдетпей,
Төңірегім тұншығады дем жетпей.
Көксау бұлттар күрік­күрік жөтеліп,
Сен де көкте тұрып алдың селдетпей.
Найзағайдан жарқылдаған от сөнбей,
Ой­хой, бұлттар, төгіп­төгіп өтсең ғой.
Жер мен көкті тазартып бір кетсең ғой,
Беу, дүние, менде құдірет жоқ сендей.
Жаумай неге қасарыстың, қырсықтың,
Көппен бірге мен де бүгін тұншықтым.
Білемісің, керек боп тұр бір тамшы
Таңдайына шөліркеген шымшықтың...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоштасу

  • 0
  • 0

Қош­есен бол, кіндік қаным тамған жер,
Кім болғаны сені ұмытса жалғанда ер?
Жүрегімді жібек жіптей кеміріп,
Өле­өлгенше қара күйе – арман жер.

Толық

Күміс құйрық, алтын бас

  • 0
  • 0

Ұясынан ұшқанынша жан тынбас,
Рахатың бейнетіңнен артылмас.
Қыр соңымнан қалар емес туғалы
Шұбар жылан күміс құйрық, алтын бас.

Толық

Алматым менің

  • 0
  • 0

Аңсап келіп кім өзіңе бауыр баспаған,
Сендей қала бұл әлемнен табылмас маған.
Құшағыңда арманымен табысқан жастар,
Сенде тұңғыш махаббаттың әнін бастаған.

Толық

Қарап көріңіз