Өлең, жыр, ақындар

Шөл

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 682
Таң атқалы мүлгиді аспан желдетпей,
Төңірегім тұншығады дем жетпей.
Көксау бұлттар күрік­күрік жөтеліп,
Сен де көкте тұрып алдың селдетпей.
Найзағайдан жарқылдаған от сөнбей,
Ой­хой, бұлттар, төгіп­төгіп өтсең ғой.
Жер мен көкті тазартып бір кетсең ғой,
Беу, дүние, менде құдірет жоқ сендей.
Жаумай неге қасарыстың, қырсықтың,
Көппен бірге мен де бүгін тұншықтым.
Білемісің, керек боп тұр бір тамшы
Таңдайына шөліркеген шымшықтың...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегіммен жеке қап...

  • 0
  • 0

Жан емеспін үйренген сөзін бұлдап,
Өзгеге емес, өзіме өзім қымбат.
Жанарымда мөлдіреп жарық дүние,
Көз алдымда тұнады көгілдір бақ.

Толық

Наз көңіл

  • 0
  • 0

Алдымнан сені көрсем таң атқандай,
Келсеңші сағындырмай, ей, ақ маңдай!
Сәулем­ай, сүттен таза, судан тұнық,
Періште өз қолымен жаратқандай.

Толық

Наза

  • 0
  • 0

Қайқы мүйіз тағдырға
Тайқы маңдай соғылды.
Қан аралас жаңбырға
Қарашығым шомылды.

Толық

Қарап көріңіз