Өлең, жыр, ақындар

Шөл

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 725
Таң атқалы мүлгиді аспан желдетпей,
Төңірегім тұншығады дем жетпей.
Көксау бұлттар күрік­күрік жөтеліп,
Сен де көкте тұрып алдың селдетпей.
Найзағайдан жарқылдаған от сөнбей,
Ой­хой, бұлттар, төгіп­төгіп өтсең ғой.
Жер мен көкті тазартып бір кетсең ғой,
Беу, дүние, менде құдірет жоқ сендей.
Жаумай неге қасарыстың, қырсықтың,
Көппен бірге мен де бүгін тұншықтым.
Білемісің, керек боп тұр бір тамшы
Таңдайына шөліркеген шымшықтың...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұшып келем

  • 0
  • 0

Замананың салмағы жауырында,
Көтеремін жеңілін, ауырын да.
Бір ғасырдың өрті жүр қанатымда,
Бір ғасырдың дерті жүр бауырымда.

Толық

Айттың рухына

  • 0
  • 0

Уыстап ұстағым кеп қашқан желді,
Ұлың ем кезіп жүрген аспан­жерді.
Жан баба, разы бол, басыңа кеп,
Қалақтай қалдырғанға тастан белгі.

Толық

Оразбай басында

  • 0
  • 0

Құлазитын секілді Шұнай тауы,
Ескі қыстау көргенді мұңайтады.
Өшкен ошақ,
Өлген үй,

Толық

Қарап көріңіз