Өлең, жыр, ақындар

Зайсан жағасында

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 711
Айбек­ау, Зайсан деген көл осы ма,
Маңырақ, Сайқан деген жер осы ма?
Бұл маңда бабаларым жатқан шығар,
Белгісіз дұға оқиын моласына.
Зайсанның толқын ұрмай жағасына,
Түсер ме асау көңіл сабасына?
Баласы тағзым етсе жараспай ма
Баяғы өтіп кеткен бабасына.
Жанымның тұз сепкендей жарасына,
Шорғаның қарай берем даласына.
Тамыздың тамылжыған ыстығында
Аңыздың кіріп кеттім арасына...
Ерлігі бабалардың жүр ауызда,
Қанықпын қаршадайдан бұл аңызға.
Зайсанның толқындары өкпелемес,
Ауылға аттың басын бұрамыз ба?
Емес пе алтын қазық ауыл деген,
Бауырды табыстырған бауырменен.
Ақынның аласұрған мінезі ғой,
Азырақ арпалыссам дауылменен.
Ұйтқыса көбелектей жел барында,
Ақынның еркелігін сен қабылда.
Армансыз алайын бір аунап­қунап,
Келгенше кім бар, кім жоқ енді ауылға?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір сәулесі

  • 0
  • 0

Біреу егіз өмірде, біреу сыңар,
Ана деген бәріне тілеуші бар.
Жалғыз болса шыдайды ол қашанғы –
Опырылып оп-оңай тіреу сынар.

Толық

Аядым

  • 0
  • 0

Қара тайым тым жүрдек,
Желе аяңдап басады.
Тартсам дағы тізгіндеп,
Бой бермейді басы әлі.

Толық

Аға

  • 0
  • 0

Болмаса сері көңіл сендей аға,
Қанатын тар дүние кең жая ма?!
Келесің бабалардың жолын қуып,
Қом салып уақыт деген желмаяға.

Толық

Қарап көріңіз