Зайсан жағасында

Айбек­ау, Зайсан деген көл осы ма,
Маңырақ, Сайқан деген жер осы ма?
Бұл маңда бабаларым жатқан шығар,
Белгісіз дұға оқиын моласына.
Зайсанның толқын ұрмай жағасына,
Түсер ме асау көңіл сабасына?
Баласы тағзым етсе жараспай ма
Баяғы өтіп кеткен бабасына.
Жанымның тұз сепкендей жарасына,
Шорғаның қарай берем даласына.
Тамыздың тамылжыған ыстығында
Аңыздың кіріп кеттім арасына...
Ерлігі бабалардың жүр ауызда,
Қанықпын қаршадайдан бұл аңызға.
Зайсанның толқындары өкпелемес,
Ауылға аттың басын бұрамыз ба?
Емес пе алтын қазық ауыл деген,
Бауырды табыстырған бауырменен.
Ақынның аласұрған мінезі ғой,
Азырақ арпалыссам дауылменен.
Ұйтқыса көбелектей жел барында,
Ақынның еркелігін сен қабылда.
Армансыз алайын бір аунап­қунап,
Келгенше кім бар, кім жоқ енді ауылға?..

---