Өлең, жыр, ақындар

Аманат

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3085
Жылдар, жылдар шарқайрақтай зырлаған,
Күш-қуатты бірте-бірте «ұрлаған».
Алыстатып жастық шақтың ауылын,
Кәрілікке жақындатқан бір қадам.
Елікпейтін болдым қызық, ойынға,
Салқындық орныққандай бойымда.
Бір әулеттің үлкені боп қалған соң,
Ауыр салмақ түсіп жатыр мойынға.
Кезімде осы мүмкіндік бар, шама бар,
Ойымда жоқ ағайынды алалар.
Алғыс қана арқалағым келеді,
Шалыс бассам, дұшпандарым табалар.
Алыстарға бастаса ойдың жетегі,
Өн бойымды дауыл соғып өтеді.
Он екіде бір гүл ашпай кеткендер,
Жүрегімді тілім-тілім етеді.
Сұрауы бар өтіп жатқан күн-айдың,
Талқысына тағдырымның шыдаймын.
Жинағаным ұрпағымның үлесі,
Ал шыбын жан аманаты құдайдың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жасампаз

  • 0
  • 0

Бір-бірінен ұзай қалса үш қадам,
Сағыныш кеп жүректерін қыстаған.
Жалғыз қалып жабығудың жөні жоқ,
Ынтымақпен күшті Адам.

Толық

Шуақ

  • 0
  • 0

Тыныштық - дәл осы шақ бар керегім,
Арадай гүл қуалап, бал теремін.
Алдымда ақжал толқын Жайық жатыр,
Жайқалтып жағасында тал-терегін.

Толық

Көршілер жыры

  • 0
  • 0

Көркем қала. Еңселі үй тұрағымыз,
Қатар маздар кеш болса шырағымыз.
Кірбің түспей келеді көңлімізге,
Бір шырқалып әрдайым жыр-әніміз.

Толық

Қарап көріңіз