Өлең, жыр, ақындар

Аманат

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2633
Жылдар, жылдар шарқайрақтай зырлаған,
Күш-қуатты бірте-бірте «ұрлаған».
Алыстатып жастық шақтың ауылын,
Кәрілікке жақындатқан бір қадам.
Елікпейтін болдым қызық, ойынға,
Салқындық орныққандай бойымда.
Бір әулеттің үлкені боп қалған соң,
Ауыр салмақ түсіп жатыр мойынға.
Кезімде осы мүмкіндік бар, шама бар,
Ойымда жоқ ағайынды алалар.
Алғыс қана арқалағым келеді,
Шалыс бассам, дұшпандарым табалар.
Алыстарға бастаса ойдың жетегі,
Өн бойымды дауыл соғып өтеді.
Он екіде бір гүл ашпай кеткендер,
Жүрегімді тілім-тілім етеді.
Сұрауы бар өтіп жатқан күн-айдың,
Талқысына тағдырымның шыдаймын.
Жинағаным ұрпағымның үлесі,
Ал шыбын жан аманаты құдайдың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір құрбыға

  • 0
  • 0

Қалды ма елде «жүрегің»,
Әйтеуір, құрбым, жүдедің.
Ойларға ауыр батасың,
Көз ілмей ұзақ жатасың.

Толық

Албырт шақ

  • 0
  • 0

Жас кезіңде биік болар арманың,
Бақыт әнін шырқап тұрар жан-жағың.
Өткен күндер өзгеше бір қызықты,
Ғажайып боп елестейді алдағың.

Толық

Берілу

  • 0
  • 0

Толассыз еңбек әр күнім,
Жазуға уақыт таппаймын.
Сондықтан жырдың бар тыңын,
Түніме ғана сақтаймын.

Толық

Қарап көріңіз