Өлең, жыр, ақындар

Аманат

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2924
Жылдар, жылдар шарқайрақтай зырлаған,
Күш-қуатты бірте-бірте «ұрлаған».
Алыстатып жастық шақтың ауылын,
Кәрілікке жақындатқан бір қадам.
Елікпейтін болдым қызық, ойынға,
Салқындық орныққандай бойымда.
Бір әулеттің үлкені боп қалған соң,
Ауыр салмақ түсіп жатыр мойынға.
Кезімде осы мүмкіндік бар, шама бар,
Ойымда жоқ ағайынды алалар.
Алғыс қана арқалағым келеді,
Шалыс бассам, дұшпандарым табалар.
Алыстарға бастаса ойдың жетегі,
Өн бойымды дауыл соғып өтеді.
Он екіде бір гүл ашпай кеткендер,
Жүрегімді тілім-тілім етеді.
Сұрауы бар өтіп жатқан күн-айдың,
Талқысына тағдырымның шыдаймын.
Жинағаным ұрпағымның үлесі,
Ал шыбын жан аманаты құдайдың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қатарымнан қалмаспын

  • 0
  • 0

Абай айтқан - қартайғанда мол қайғың,
Мен де өзімше толғанамын, толғаймын.
Сұңқар болып саңқылдауға шамам жоқ,
Үнім баяу, шырылындай торғайдың.

Толық

Жұмбақ жас

  • 0
  • 0

«Жаман қой ісегінде қартаяды,
Шымқұдық қас қағымда ортаяды.
Аруды алақанда ұстамаса,
Жиырмада алма беттен әр таяды».

Толық

Қолдай көрші жалғызды

  • 0
  • 0

Бұл тірліктің қарамай оң-солына,
Барды салам жалғыз ұлдың жолына.
Жасым болса, бара жатыр ұлғайып,
Бақыт құсы қашан қонар қолыма?..

Толық

Қарап көріңіз