Өлең, жыр, ақындар

Таулар мен төбелер

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 898
Таулар тұр асқақ,
Осынау дала, мына алап
Тұрғанда аман талай тауларды туар-ақ.
О, титтей менің төбешіктерім, не керек,
асқарлар бізді менсінбейді деп кінәлап?!
Шыңдар тұр асқақ.
Логика, бүтін ес үшін:
аспанда тұрып асқақтамаса несі шың!
Ақ бұлттан әрі асырып тұрып еңсені,
ойлашы, не үшін менсіну керек ол сені?!
Асқақта, шыңдар,
алыстан да аттап ас әрі,
тастың да қалам өскенін көрсем жасарып.
Асқақтап мен де мақтанам кейде жатып кеп,
ақ шыңдар, саған сиынудың өзін бақыт деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

А, дариға, тағы өте ме мына түн

  • 0
  • 0

А, дариға, тағы өте ме мына түн,
«Өтеді» деген қандай қиын сөз еді!
Бұл түнге де сыймай қалды қуатым,
Көңілім менің әрең-әрең төзеді.

Толық

Шүкір, шүкір!

  • 0
  • 0

Нақ сол түні ақынға үкім кесілді,
дар арқаны — бір қыл арқан есілді.
Бір ат арба туарылды сол түні,
бір айбалта суарылды сол түні.

Толық

Менікі ғой, менікі ғой бұл аспан...

  • 0
  • 0

Менікі ғой, менікі ғой бұл аспан,
Көкжиегі келешекпен ұласқан.
Мына жаздың қызғалдағы – үмітім,
Ұлы жердің кеудесінде гүл ашқан.

Толық

Қарап көріңіз