Өлең, жыр, ақындар

Таулар мен төбелер

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 887
Таулар тұр асқақ,
Осынау дала, мына алап
Тұрғанда аман талай тауларды туар-ақ.
О, титтей менің төбешіктерім, не керек,
асқарлар бізді менсінбейді деп кінәлап?!
Шыңдар тұр асқақ.
Логика, бүтін ес үшін:
аспанда тұрып асқақтамаса несі шың!
Ақ бұлттан әрі асырып тұрып еңсені,
ойлашы, не үшін менсіну керек ол сені?!
Асқақта, шыңдар,
алыстан да аттап ас әрі,
тастың да қалам өскенін көрсем жасарып.
Асқақтап мен де мақтанам кейде жатып кеп,
ақ шыңдар, саған сиынудың өзін бақыт деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екі көрініс

  • 0
  • 0

Сирек бұлттар алалап қырат, қырды,
бір көлеңке, бір шуақ лақтырды.
Әр сыбысқа жапырақ құлақ түрді,
бұрғы-құйын бір дөңге шаншылып ап

Толық

О, туған жер, өз деміңді бір алған

  • 0
  • 0

О, туған жер, өз деміңді бір алған
Сеземін мен таңғы сұрғылт мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
Шоқалдар мен бұталардан құралған.

Толық

Дөң де жаңа, бел де жаңа, сай жаңа...

  • 0
  • 0

Дөң де жаңа, бел де жаңа, сай жаңа,
желкеміз – шаң, маңдайымыз – жел ескен.
Жасылдана жатыр дала айнала,
Кеше, дала, құла дала емес пе ең?!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер