Өлең, жыр, ақындар

Дәме

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 671
Бұлт үйірілді далаға —
Жауады екен деп күттім,
тағы да ырыс, бақ күттім
қамбасы боп Тоқтықтың.
Аласапыран жел тұрды —
бұлт тарады, кетті, ықты:
Жапырағым сарғайды,
Мен — аштықпын, жоқтықпын!
Тіл ұшында сөз тұрды,
Кенеземді кептіртті:
Маған арнап айтылар
Сол асыл сөз деп күттім.
Беделсізге — бел бітті,
бейсанаға бет бітті,
қалдым тағы жамылып
көлеңкесін көптіктің.
Тауға тағы бұлт келді —
Жаңбыр жауды бір апта:
бетпақ шөлге тамшы жоқ,
Құйылды су бұлаққа.
Сөз де айтылды — асыл сөз
маған емес бірақ та.
Далам кетті дөңгелеп
Көз көрмеген жыраққа...
Жапырағым айналды
елеңдеген құлаққа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Салмақ туралы

  • 0
  • 0

Кеңседегі біреудің кеңсірігін сөз еттік,
ел сенетін біреудің кемшілігін сөз еттік.
Жетпейтінін сөз еттік, әңгімеге өзек қып,
біреуіне — ақыл-ой,

Толық

Өтініш

  • 0
  • 0

Көп кеңеске қатыстырма мені осы —
кітабымды бітірейін келесі.
Бір "қалқамен" үлгергем жоқ қыдырып,
бір есерге қарыз ем бір жұдырық.

Толық

Махаббат пен қара тас

  • 0
  • 0

Махаббат деп бастасаң — елең қағып құлағы
Жұрттың бәрі қыз жайлы жыр екен деп ұғады
Бояу да көп бұл сөзде, Мағына бар әр басқа
Кемпір қосақ секілді сан құбылған, арбасқан.

Толық

Қарап көріңіз