Өлең, жыр, ақындар

Ертегі

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 700
Диюды құрдас қып
Сұңқылдай сырластық —
деп күлген бір ерді
алла өртеп жіберді;
соқ бері,
соқ әрі
иектен жоғары!
Суайтты жоқ ары
Сужүрек сабады.
Өгіз ғой деп өгіз
арбаға жегеміз.
Ал анау бұқаны
Жекпейміз неге біз?!
Шындық қой бұл, шырақ,
Піспеген былжырақ.
Бір-бірін өлтірді шымшылап
бір соқыр, бір шұнақ.
Бір басшы, сараң, сақ
біреуді жарамсақ
пір тұтты, бір тұтты,
Содан соң... құртыпты...
Бір қария мақалға
Қырық жыл қақалған.
Қақалып, қақалып
Данышпан атанған.
Ақыры... зор, кәрі
періште сорлады:
сайтаннан қатын ап —
ақымақ, ақымақ.
Ертек пе бұл,
Өлең бе?
сенбейсің-ау сен емге:
Осылардың барлығын
мен біледі дегенге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызыл сөз, неліктен сұйықсың...

  • 0
  • 0

Қызыл сөз, неліктен сұйықсың,
Көзінен өткендей селдірдің.
Қара көз, неліктен тұйықсың,
Өзіңе кімдерді сендірдің?

Толық

Уақыт-қонақ

  • 0
  • 0

Келді ме сыншыл қонақ Уақыт деген?!
Соны күтіп талайдан жатыпты өлең.
Қара дойыр сүйретіп Уақыт кірді, —
қорқып кетіп бір сөзім атып тұрды.

Толық

Қару-жарақ хақында

  • 0
  • 0

Сенің, Уақыт, жөнің жоқ-ау тарылар,
өмір бай ғой,
өлімде де бәрі бар:
газ, электр...

Толық

Қарап көріңіз