Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз желкен жалтылдап...

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 372
Әбіш Кекілбаевқа

Жапан түздің желін аңсап жан қызды, ал,
арман, үміт — бізді айдында алғызған.
Біз — флотпыз жекелерден құралған,
желкендерден:
Жалғыз,
жалғыз,
Жалғыздан.
Желкен — жалғыз,
аспан — жалғыз,
сен — жалғыз,
Жалғыз болсақ — туа сала болғанбыз!
Небір тұман,
Небір дауыл, не түнде
Меңіреуліктер мұхитының бетінде
қыр көрсетіп өтейік бұл жалғанға!
Жылт еткендер, ұқсаңдаршы жанғанға!
Желкен бе, деп таңдансын жұрт, жалау ма,
жалау болып алаулашы, алаула!
Естіледі алыс мұхит тынысы,
теңіз иісі келді, міне, танауға.
Ей, тұзды жел, бет, ерінді жалап бақ,
шаңқылдап бақ, шағалалар қанат қақ.
Толқын сынды бауыры сүр жалы аппақ
бұлттар безіп барады, әне, далақтап.
Бұдан өзге көңіл қояр жоқ түк те
Мынау жел мен көбікке ұқсас көптікте,
Көп қолқалар: өзгерші деп, өзгерші,
Өтірік те болса уәде-сөз берші.
Көк теңізде ақтығы емес түсіңнің,
Жалғыздығың — көрінеді көзге ерсі.
Желкен болып жарқылдашы, ағайын,
Шағала боп толқын жалын қағайын;
Сен — арман қу,
Мен — мұңымды шағайын.
Аспан алыс: жұлдызы көп,
жоқ Айы,
алыс жаға — тоғышарлар тоғайы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ала шыңның бауырында алып бір

  • 0
  • 0

Ала шыңның бауырында алып бір
мен басымды білегіңе салыппын.
Қатып ұйықтап қаппын солай, желкеме
сағатыңның бауы батып қалыпты.

Толық

А, дариға, тағы өте ме мына түн

  • 0
  • 0

А, дариға, тағы өте ме мына түн,
«Өтеді» деген қандай қиын сөз еді!
Бұл түнге де сыймай қалды қуатым,
Көңілім менің әрең-әрең төзеді.

Толық

Тілек

  • 0
  • 0

Ей, шөпбасы, шөпбасым-ай, шөпбасы,
үп еткенге елпең қақпай, тоқташы.
Жаяу-құйып, өрепкімей қоя тұр,
сен де, өкпек жел, өтірікті соқпашы!

Толық

Қарап көріңіз