Өлең, жыр, ақындар

Тіліңнен у тамшылар

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 680
Аспан асты ашықта,
Көзіңді сал қашыққа.
Қарауытса көкжиек,
Түн келеді, асықпа.
Күйбеңдеген тұрмыста,
Түн ұзарса, күн қысқа.
Көргенің көп болғанмен,
Көңілде жоқ бір нұсқа.
«Өгіз аттай желмейді,
Өткен қайта келмейді».
Тас санасаң, құм санап,
Заман ырық бермейді.
Тағдыр дәйім күшінде,
Қасарысқан пішінде.
Бірге өлгенің өзің де,
Арман өлсе ішіңде.
Айтсаң ғана зар шығар,
Тіліңнен у тамшылар.
Тән шыдаса шыдар-ау,
Қайтіп бірақ жан шыдар?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырын бермес сұм жалғанда

  • 0
  • 0

Сырын бермес сұм жалғанда шынайы жоқ достасқан,
Тірі жәндік тыным алмас бір­бірімен қастасқан.
Адам менен аң қылығы тіл табыспай тұрмайды,
Оянғанда жыртқыш сезім хайуандықпен астасқан.

Толық

Таудағы түнгі сурет

  • 0
  • 0

Әдейі қолмен әкеп қойғандайын,
Шыңға кеп сүйей қалса ай маңдайын,
Жамырап шыға келер қарсы беттен
Ақ нұрға алақанын жайған қайың.

Толық

Жауласпа

  • 0
  • 0

Жауласпа жалғыз ауыз сөзге бола,
Жараспас тарақ ұстап таз балаға.
Құйрығың бір-ақ тұтам шолтаңдаған,
Күпсініп көрінгенмен көзге ғана.

Толық

Қарап көріңіз