Өлең, жыр, ақындар

Күнгейге түскен қардай

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 518
Алысты жүйрік көңіл арман етер,
Адымдап оған қайсы пенде жетер?
Қанаты қайырылғанша қайран үміт,
Құйындай жел көтерген дөңгелетер.
Таңдайың татпағанның бәрі таңсық,
Жүрегің жоқ нәрсеге шөлдеп өтер.
Жатса да асып­тасып сабасында,
Көктегі бұлттан тамшы көл дәметер.
Қызығын ұзартам деп қысқа өмірдің,
Әуреге тізгін бердім мен де бекер.
Күнгейге түскен қардай ғұмыр, шіркін,
Қызғанда күннің көзі демде кетер...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үмітім менің

  • 0
  • 0

Тышқан аңдыған түлкі қулықтың
Құлағы қайда селтимес.
Күрсініп іштен, неге мұң жұттың,
Үмітім менің жел тимес?

Толық

Бүктетіліп атыларсың...

  • 0
  • 0

Адасқанның көрген күні күн емес,
Қаңғырған жан қайда барып түнемес?
Қайыршының күркесінің шамындай,
Жер түбінен жылтырайды бір елес.

Толық

Қырқаға шықсам көлденең

  • 0
  • 0

Қырқаға шықсам көлденең,
Қиырды көзбен ақтарам.
Көгілдір дала көлбеген,
Көңілім бе екен деп қалам.

Толық

Қарап көріңіз