Өлең, жыр, ақындар

Бұлбұл

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2628
Пернесін күйсандықтың басып қалып,
Өлең - сел төгіледі, тасып барып.
Жыр буған жас жүрегім лүпілдесе,
Кетеді жолдар мені қашыққа алып.
Ал олар төзімімді таусып алмай,
Тынбайды қыр кездіріп, тay шығармай.
Сол сәтте сезінемін, көмейімде,
Бір емес, мың бұлбұлдың даусы бардай...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Уақытты оздырып...

  • 0
  • 0

Өз күшіме сенер-сенбес боп жүріп,
Алыппын ғой уақытты оздырып.
Жырларым да ұсақталып барады,
Отбасы мен ошақ қасын сөз қылып.

Толық

Кішілік

  • 0
  • 0

Шығарып күміс кірпік Күнді іргеден,
Өткенін жиырма бестің білдірмеп ең.
Қырыңда қалған жалын шағымды ойлап,
Жайым бар сезім отын күнде үрлеген.

Толық

Қарақия

  • 0
  • 0

Қара нардай қасқайып тұрасың да,
Бұйра бұлтқа «өркешің» ұласуда.
Жолаушыны жеткізбей шаршатасың,
Бір асудан жетелеп, бір асуға.

Толық

Қарап көріңіз