Өлең, жыр, ақындар

Сыйлық

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 394
Мынау өмір мәңгілік кімге көктем,
Өз әмірін жүргізер күндер өктем.
Досым, туған күніме гүл сыйладың,
Еске салып жастықты гүлдеп өткен.
Өмір жайлы оңаша толғанам көп,
Тіршілікке қалайда жалғанам деп.
Ұлым, туған күніме шам сыйладың,
Жағатұғын шамыңды мен болам деп.
Аласаға қайтемін, қарап, күндеп,
Уақыт алға қояды талап, міндет.
Қызым, туған күніме қалам бердің,
Қаламыңа талмайтын қанатпын деп.
Келер күнге үмітті артамын көп,
Аймалардай бетімді әр таңым кеп.
Дірілдедім, толқып бір күбірледім,
Мен сендерге қандай сый тартамын деп.
Аспанымды ашып бір ашылмаған,
Құшағын кең жайғандай жасыл далам.
Көгердім деп көңілімнің көктемімен,
Көктемімді сыйладың, досым, маған.
Көңіл – дәптер парағы сызылмаған,
Елестетер пәктікті бұзылмаған.
Сұлулықты сен маған сыйладың деп,
Құс қанатын сыйладың, қызым, маған.
Сезім кештім бақыттан алаулаған,
(Көз ілмеспін уақыттан әлемге алаң).
Жарық күнді сыйлаған анашым деп,
Жарық шамды сыйладың, балам, маған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Білмеймін кімге жылап, кімге сенем

  • 0
  • 0

Білмеймін кімге жылап, кімге сенем,
Шоқ іздеп қолым күйді күл көсеген.
Мұнарды көңілімді мұң басқанда,
Сәуле ішкім келеді бір Күн кеседен...

Толық

Өмірде бір қойып, өсек күңкілді

  • 0
  • 0

Өмірде бір қойып, өсек күңкілді,
Адамды адам танитұғын күн туды.
Ата-ананы таңдай алмайтындай,
Тағдырымнан бөле алмаймын ұлтымды.

Толық

Көктемнен өтіп, келдің бе, кербез жаз дәурен

  • 0
  • 0

Көктемнен өтіп, келдің бе, кербез жаз дәурен,
Жап-жасыл бояу, сіңісіп қалған көзге әбден.
Кеудесін таудың иіткен бала бұлақтар
Барады сырлы толқынын өріп саздармен.

Толық

Қарап көріңіз