Өлең, жыр, ақындар

Өзіңді ойлап, өкпеледім тағдырға

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 470
Өзіңді ойлап, өкпеледім тағдырға
Мәңгі өмір сүрмедім деп неге мен?
Алып қашам көздеріңнен көзімді,
Ақ жүзіме перде ғып ар-ұятты.
Сүйген жүрек асыққанда, өзіңді
Күтуге өмір жетпейтұғын сияқты...
Жаныма сен тез келдің де, тез кеттің,
Жүрегіме тастап кеттің от менің.
Мынау жарық өмірімнің сезбеппін
Бір өзіңді күтуменен өткенін.
Күлер кезде жүрдім үнсіз томсарып,
Өзіңді ойлап, ой үстінде гүлдедім.
Қанша өмір сүрсем, сені соншалық
Күткенімді білмедің ғой, білмедің...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн өкпелеп барады

  • 0
  • 0

Оралмай жүр тіліме көптен өлең,
Өлеңсіз жер, жаңғырып көктемеген.
Күн де батып барады көкжиекке
Тіршілікке сыңаймен өкпелеген.

Толық

Біреуге болса жан қайғы

  • 0
  • 0

Біреуге болса жан қайғы,
біреуге болар мал қайғы,
Мың құбылған түлкі өмір,
көзді тартып алдайды.

Толық

Бақ қонып, кеңге арқасын тастағандар

  • 0
  • 0

Бақ қонып, кеңге арқасын тастағандар,
Тірлікте тасбақадай тас-табандар.
Адам ба, қолдарынан келе тұрып,
Басынан жақсылығы аспағандар...

Толық

Қарап көріңіз