Өлең, жыр, ақындар

Кең өмірден кездестіріп сені алғаш

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 364
Кең өмірден кездестіріп сені алғаш,
Алғаш менің жас жүрегім гүл атты.
Сол бір көктем енді қайтып оралмас,
Сол бір көктем күлдіріп, кеп жылатты...
Қыз ғұмырын бірге өлшедің гүлменен,
Гүлге аяп қарамадың, солса да.
Махаббаттың бар екенін білген ем,
Көрген түстей, баянсыздау болса да...
Жұлдыздардан алқа тізіп түнгі көк,
Сағынышты ой көкірегімді тілгілеп,
Күнді сүйген таңғы гүлдей үлбіреп,
Сені сүйген болды менде бір жүрек...
Сол бір көктем маған мәңгі оралмас,
Оралмайтын ұшқыр, отты қиялдай.
Бір жүрегім сүйген жанып сені алғаш
Екінші рет қойды ешкімді сүйе алмай!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мәңгілік жайлы жыр

  • 0
  • 0

Ақын деген ақының жалған ақын,
Атын айтпа, даңқымен жер жаратын.
Көп шығарып не керек, от шығарған, –
Бір өлеңі болмаса таңданатын.

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 0

Туған жер, көрікті жер, ата мекен,
Нұр таңың қалай менсіз атады екен.
Өзіңді шын жүрекпен, қайда жүрсем,
Аяулы Ақсуым деп атап өтем.

Толық

Көп нәрсенің керегі жоқ маған, шын

  • 0
  • 0

Көп нәрсенің керегі жоқ маған, шын,
Біреу күліп, бәлкім біреу тағар сын.
Қызғаныштан тарылып бір қараймай,
Адамзаттың көңілі сүттей ағарсын.

Толық

Қарап көріңіз