Өлең, жыр, ақындар

Мен өзіңді сүймеймін, сүйе алмадым

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 616
Мен өзіңді сүймеймін, сүйе алмадым,
Сүю жайлы тек іштей қиялдадым.
Қолды бір-ақ сілтер ем, бірақ, бірақ
Мен басқаның көз жасын қия алмадым.
Шын сүюді аңсаумен жырлап өттім,
Жырлап өттім, көңілге сырлар ектім.
Басқалардың бақыты үшін мәңгі
Өз бақытын басымның құрбан еттім.
Сол үшін де мұңдылау ән сап тұрам,
Әнімменен бір жанды аңсап тұрам.
Ештеңені көре алмай, қарманумен,
Ойларменен қалжырап, шаршап тұрам.
Оң мен солдан тағдырдың есіп желі,
Жанымдағы отымды өшірмеді.
Жылдар бойы жүрсем де бірге өзіңмен,
Сүйе алмадым, бөтенмін, кешір мені!
Көз алдымнан өтеді нелер елес,
Күнім барып қонғандай төбеме кеш.
Қаталдаумын, кейде шын әйел болып,
Алдап күлу қолымнан келер емес.
Қарыздармын, ей, өмір, отың үшін,
Жаутаңдайды өзіңе жетім ішім.
Мені өлтірмей, әйтеуір, келе жатыр
Бақытыма айналған өкінішім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын

  • 0
  • 0

Өз кірпішін өмірге әркім қалайды,
Қалағандар... жерде қалтылдамайды.
Ақын деген – отты жасын, найзағай,
Ал, найзағай күнде жарқылдамайды...

Толық

Әудемжер

  • 0
  • 0

Кім сонда, осы әуенді қалықтатты,
Мәңгілік құлағымда қалып қапты.
Үстінен өмір көпір, өтіп жатқан –
Уақыт соны айтудан жалықпапты.

Толық

Айтарым көп, қалай бастап, не деймін

  • 0
  • 0

Айтарым көп, қалай бастап, не деймін,
Ит үреді, иттің несін елеймін?
Сыртқа, жарық дүниеге шыға алмай,
Тұйықталам, тұтқыны боп мен ойдың...

Толық

Қарап көріңіз