Өлең, жыр, ақындар

Кіжіну

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2300
Біреулерге үміт арттық текті деп,
Сын сағатта сүрінбегей деп тілеп.
Сол тектілер ұсақталып барады,
Жан-жағынан шырмап алып ептілер...
Балақтағы бит шықты ғой басқа бұл,
Қалталыға құл болып жүр асқақ ұл.
Жүліктердің беріп-ақ тұр «құдайы»,
Сүліктердің қан соруы - қас қағым.
Қара тасты кессең де, су шықпайды,
Қара суық түссе, малың ықтайды.
Алдамшының екі көзі ойнақшып,
Сөйлегенде, аузы-аузына жұқпайды.
Мұның бәрін көзбен көріп келеміз,
Қашанғы біз көбік сөзге ереміз.
Бауыздарда бақырады лақ та,
Деуші еді ғой елі менен ер егіз.
Мағына жоқ, өтіп жатқан күндерде,
Қайда барып, шағамыз мұң кімдерге?
Абай аға, оянсаңшы ұйқыңнан,
Ащы ақылың керек боп тұр біздерге!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаламгермін

  • 0
  • 0

Бурыл тартып бара жатыр самайым,
Тыныш тірлік?!.
Оны қайдан табайын.
«Қағаз жазған қиын жұмыс емес қой»,

Толық

Тасқалама

  • 0
  • 0

Туған жер, теңдесі жоқ дара бағым,
Сенде өткен күндерімді санамадым.
Есігін жүрегімнің айқара ашып,
Армансыз ой-қырыңды араладым.

Толық

Аққу махаббат

  • 0
  • 0

Ит тұмсығы өтпейтұғын ну орман,
Құлаққа ұрған танадай боп тұрар маң.
Таңмен талас төңірекке жан бітіп,
Тіршіліктің дыбыс-үнін шығарған.

Толық

Қарап көріңіз