Өлең, жыр, ақындар

Кіжіну

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2281
Біреулерге үміт арттық текті деп,
Сын сағатта сүрінбегей деп тілеп.
Сол тектілер ұсақталып барады,
Жан-жағынан шырмап алып ептілер...
Балақтағы бит шықты ғой басқа бұл,
Қалталыға құл болып жүр асқақ ұл.
Жүліктердің беріп-ақ тұр «құдайы»,
Сүліктердің қан соруы - қас қағым.
Қара тасты кессең де, су шықпайды,
Қара суық түссе, малың ықтайды.
Алдамшының екі көзі ойнақшып,
Сөйлегенде, аузы-аузына жұқпайды.
Мұның бәрін көзбен көріп келеміз,
Қашанғы біз көбік сөзге ереміз.
Бауыздарда бақырады лақ та,
Деуші еді ғой елі менен ер егіз.
Мағына жоқ, өтіп жатқан күндерде,
Қайда барып, шағамыз мұң кімдерге?
Абай аға, оянсаңшы ұйқыңнан,
Ащы ақылың керек боп тұр біздерге!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тура келем

  • 0
  • 0

Тура келем, оңға-солға бұрылмай,
Әз әзілдің «қақпанына» ұрынбай.
Еске аламын бұлдыр бала кезімді,
Енесінен ерте айырған құлындай.

Толық

Қимас көңіл

  • 0
  • 0

Өзіңді жүруші едім таудай көріп,
Жатырсың, қайран досым, нардай шөгіп.
Жолыңа қансонар боп төселсемщі,
Пейілді қаңтардағы қардай төгіп.

Толық

Екі ұлым

  • 0
  • 0

Екі ұлым - екі құрыш қанатым,
Қос шырағым маңдайымда жанатын.
Жазатайым құлап түссем солар ғой,
Мен жетпеген жерлерге ұшып баратын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар