Өлең, жыр, ақындар

Мұнарлы күні қар күреп

  • admin
  • 24.04.2024
  • 0
  • 0
  • 198
Мұнарлы күні қар күреп
жолда тұрдым жападан жалғыз,
кірпігім де қалысар емес
күреп жатты
жаныма енді жауған тоңғақ тамшыларды,
күреп жатты ерінім тіліме жауған сөздерді,
Қасым күреп жатты қабағымның әжімдерін,
Бәтіңкем күреп жатты торапты,
сәттерімді
күреп жатты сағаттың тілі.
Күн қарайды – көзілдіріктің аржағындағы суалған қарашықтай,
Жалаңбұт шыбықтар да – жорғалап бара жатқан қоңыздай.
Қар болып кеткендей түгел;
Жауып жатты үйлер,
Талдар, адамдар, күшіктер, т.с.с.
Жауып жаттым мен;
Көзім, қолым, қолғабым, күпім,
жауып жатты қар болып.
Мұнарлы күні қала тынышын бұзып
күредім
өзгені де,
өзімді де жападан жалғыз.
Сонда да үнсіздікке жұтылып кететін үнім.
Бәрінен де ең ауыр естілетіні,
аспаннан жерге жауған қардың құлағаны.
Аспан Шамын айнала жауып жатыр пәруана қар-р,
жынды қар-р,
жауып жатыр құлақ тұндыратын тыныштық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шешті бір аспан қара жейдесін таң ата...

  • 0
  • 0

Шешті бір аспан қара жейдесін таң ата,
Қып-қызыл нұрға қап-қара тәнін талата.
Ұйқысыз тағы қарсы алдым нұрды, таң атты,
Тіліне Күннің маңдайын аспан жалата.

Толық

Ай қызы

  • 0
  • 0

Сол түні жұлдызды жасырып,
Қара түн, Ай қызды жылаттың.
Кірпігі жуынып сезімге,
Жанардан мөлт етті құлап мұң.

Толық

Сағыныш сапары

  • 0
  • 0

Сағынамыз... мұңаямыз... күлеміз...
Күткен бізді міне қайғы, міне күз!
Кету үшін жұлдызға ма? Айға ма?
Бәріміз де автобусқа мінеміз...

Толық

Қарап көріңіз