Өлең, жыр, ақындар

Мұнарлы күні қар күреп

  • admin
  • 24.04.2024
  • 0
  • 0
  • 221
Мұнарлы күні қар күреп
жолда тұрдым жападан жалғыз,
кірпігім де қалысар емес
күреп жатты
жаныма енді жауған тоңғақ тамшыларды,
күреп жатты ерінім тіліме жауған сөздерді,
Қасым күреп жатты қабағымның әжімдерін,
Бәтіңкем күреп жатты торапты,
сәттерімді
күреп жатты сағаттың тілі.
Күн қарайды – көзілдіріктің аржағындағы суалған қарашықтай,
Жалаңбұт шыбықтар да – жорғалап бара жатқан қоңыздай.
Қар болып кеткендей түгел;
Жауып жатты үйлер,
Талдар, адамдар, күшіктер, т.с.с.
Жауып жаттым мен;
Көзім, қолым, қолғабым, күпім,
жауып жатты қар болып.
Мұнарлы күні қала тынышын бұзып
күредім
өзгені де,
өзімді де жападан жалғыз.
Сонда да үнсіздікке жұтылып кететін үнім.
Бәрінен де ең ауыр естілетіні,
аспаннан жерге жауған қардың құлағаны.
Аспан Шамын айнала жауып жатыр пәруана қар-р,
жынды қар-р,
жауып жатыр құлақ тұндыратын тыныштық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мамық нұр тамды суреттегі гүлге

  • 0
  • 0

Мамық нұр тамды суреттегі гүлге,
Жаным –
парағы былтырғы газеттің,
үстеліңде қалған қақталып күнге...

Толық

Бөрі жүрек Айға ұлиды

  • 0
  • 0

Көрдім сенім ақ жүзіңнен еркелеген,
Көрмей сезім бұрылдың-ау ерте менен.
Бекежанның оқ жанары садақ болып,
Қыз Жібектен айрылды ғой ер Төлеген.

Толық

Жиһад

  • 0
  • 0

Рухы тәнін
табыттай иығына көтерген,
шапандай іле салған бәдәуи –
Жанның киімінен мағына күткен қоғамнан алыстап кетіп,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар