Өлең, жыр, ақындар

Мен бейбақ

  • admin
  • 24.04.2024
  • 0
  • 0
  • 282
Мен бейбақ
жұлдыздарды сұлу жанарындағы жаста жиі көретінмін,
мөлдір жұлдыздарын кірпігінен сүртіп, құрғататынмын...
жұбататынмын солай...
Сонда да бітпестей көп еді қарашығындағы дымқыл жұлдыздар...
Мен жұбатудан жалықпас ем, ол сырт айналмағанда егер...
Ал қазір түн баласы қоңыр ойдамын,
Қаперімдегі өткенімнің үзік-үзік әдемі сәттерін үзіп алып,
өзімше бақыт құрап отырғаным...

Ойда жоқта түн жылады...
Ол неге жылады?
Мүмкін түн – сол керімнің қарашығы,
самсаған жұлдыздар – көз жасы шығар деп ойладым;
Баяғыдай жұбатармын деп,
саусақтарымды көкке созып көз жасын сүртуге ұмтылғаным сол,
ескідегідей қолым жете қоймады.
Сонда, сұлудың менен алыстап,
жұлдыздары аспанға тамып кеткенін аңғардым...
Дымқыл жұлдыздар жарығында
жанарыңа қарап тұрған бейбақпын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн – сақ, тыныш

  • 0
  • 0

Түн – сақ, тыныш.
Аңқиды арман.
Жүзіме қар тиді жұмсақ,
қар сүйді нәзік.

Толық

Өкпеліміз кеш оралған көктемге

  • 0
  • 1

Екеуміз де қол созамыз көктерге,
Мұңаямыз құстар ұшып өткенде.
Екеуміз де толған айға ғашықпыз,
Өкпеліміз кеш оралған көктемге.

Толық

Шешті бір аспан қара жейдесін таң ата...

  • 0
  • 0

Шешті бір аспан қара жейдесін таң ата,
Қып-қызыл нұрға қап-қара тәнін талата.
Ұйқысыз тағы қарсы алдым нұрды, таң атты,
Тіліне Күннің маңдайын аспан жалата.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер