Өлең, жыр, ақындар

Көршілер жыры

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 7615
Нұрнияз Мұқановқа

Көркем қала. Еңселі үй тұрағымыз,
Қатар маздар кеш болса шырағымыз.
Кірбің түспей келеді көңлімізге,
Бір шырқалып әрдайым жыр-әніміз.
Жатырқамай, жатсынбай, қуыстанбай,
He жетеді қалтқысыз ұтысқанға-ай.
Қолда барды санаспай бөлісеміз,
Бөлінбеген еншісі туыстардай.
Жандардаймыз табысқан тілеп келіп,
Арамызда сызат жоқ бір өкпелік.
Бұл татулық жалғасып ұрпақтарға,
Бір-біріне жүрсе екен тірек болып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хат тасушы

  • 0
  • 0

Оған не жауынды күн, дауылды күн,
Жүргені шыр айналып ауылды мың.
Тынбайды жапқанынша соңғы есікті,
Сезбестен қоржынының ауырлығын.

Толық

Шуақ

  • 0
  • 0

Тыныштық - дәл осы шақ бар керегім,
Арадай гүл қуалап, бал теремін.
Алдымда ақжал толқын Жайық жатыр,
Жайқалтып жағасында тал-терегін.

Толық

Жылжиды жылдар...

  • 0
  • 0

Қызарады Күн ұяға батарда,
Нұрланады төңірек таң атарда.
Табиғатта сақталғанмен заңдылық,
Адам бірден кіре алмайды қатарға.

Толық

Қарап көріңіз