Өлең, жыр, ақындар

Көршілер жыры

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 7551
Нұрнияз Мұқановқа

Көркем қала. Еңселі үй тұрағымыз,
Қатар маздар кеш болса шырағымыз.
Кірбің түспей келеді көңлімізге,
Бір шырқалып әрдайым жыр-әніміз.
Жатырқамай, жатсынбай, қуыстанбай,
He жетеді қалтқысыз ұтысқанға-ай.
Қолда барды санаспай бөлісеміз,
Бөлінбеген еншісі туыстардай.
Жандардаймыз табысқан тілеп келіп,
Арамызда сызат жоқ бір өкпелік.
Бұл татулық жалғасып ұрпақтарға,
Бір-біріне жүрсе екен тірек болып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аманат

  • 0
  • 0

Жылдар, жылдар шарқайрақтай зырлаған,
Күш-қуатты бірте-бірте «ұрлаған».
Алыстатып жастық шақтың ауылын,
Кәрілікке жақындатқан бір қадам.

Толық

Шабыт

  • 0
  • 0

Бір үн келіп бозінгендей боздаған,
Семіп қалған сезімімді қозғаған.
Туар жырдың хабаршысы екен ғой,
Өзегімді жарып шығар өз балам.

Толық

Дәрігер

  • 0
  • 0

Кей жырым шырқата алмай дәуір әнін,
Күн сайын қара терге малынамын.
Лауладай өлең оты бықсып жанса,
Мен соның «түтінінен» ауырамын.

Толық

Қарап көріңіз