Өлең, жыр, ақындар

Күдік

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2321
Көз ілдірмей тағы да бір таң атты,
Қайдасыңдар, тың ойларым қанатты?
Ертелі-кеш ақ қағазга үңілтіп,
Ақындарды құдай солай жаратты.
Төңірегім тұрлауы жоқ құр елес,
Алға қойган мақсатым да ірі емес.
Таңдап алған жолым дұрыс, бұрыс па?
Ой-санамда жүріп жатыр бір егес.
Жазғандарым жалпы жұртқа керек пе,
He қалады, салар болса елекке.
Болмашыға көңілі толып жүретін,
Жан болдым ба деп ойлағын желөкпе.
Күннен күнге көбейіп түр күдігім,
Салмағы ауыр екен күмән жүгінің.
Өрем жетпес биікке қол создым ба?
Олай болса, бұл ақынга ірі мін.
Ағын сулар бастауынан тұнады,
Сарқылды ма өлең-жырдың бұлағы?
Күннен күнге қурап бара жатқандай,
Желкілдеген жанымнық жас құрағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құлайды

  • 0
  • 0

Кей адамның бағы жылдам өрлеген,
Бетіне оның ешкім жел боп келмеген.
Қайда барсын, сый-құрметке бөленіп,
Әрқашан да дайын тұрар төр деген.

Толық

Жырламас едім...

  • 0
  • 0

Төбеден саулап жапырақ,
Сап-сары түгел атырап.
Жайсаң жаз қимай қоштасты,
Қоңыр күз билік жатыр aп.

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 0

Таң қалар жерін алғаш басқан адам,
Мен жиі болып тұрам астанада.
Сонда да туған ауыл орны бөлек,
Мұны адам ұқпайды екен жаста ғана.

Толық

Қарап көріңіз