Өлең, жыр, ақындар

Күдік

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2350
Көз ілдірмей тағы да бір таң атты,
Қайдасыңдар, тың ойларым қанатты?
Ертелі-кеш ақ қағазга үңілтіп,
Ақындарды құдай солай жаратты.
Төңірегім тұрлауы жоқ құр елес,
Алға қойган мақсатым да ірі емес.
Таңдап алған жолым дұрыс, бұрыс па?
Ой-санамда жүріп жатыр бір егес.
Жазғандарым жалпы жұртқа керек пе,
He қалады, салар болса елекке.
Болмашыға көңілі толып жүретін,
Жан болдым ба деп ойлағын желөкпе.
Күннен күнге көбейіп түр күдігім,
Салмағы ауыр екен күмән жүгінің.
Өрем жетпес биікке қол создым ба?
Олай болса, бұл ақынга ірі мін.
Ағын сулар бастауынан тұнады,
Сарқылды ма өлең-жырдың бұлағы?
Күннен күнге қурап бара жатқандай,
Желкілдеген жанымнық жас құрағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сол баяғы қағазбенен, қаламмен

  • 0
  • 0

Сол баяғы қағазбенен, қаламмен
Сырласамын, арасында алам дем.
«Қаладағы тіршілігің қалай?» деп,
Сынай қарап жатыр, әне, далам кеп.

Толық

Қолдай көрші жалғызды

  • 0
  • 0

Бұл тірліктің қарамай оң-солына,
Барды салам жалғыз ұлдың жолына.
Жасым болса, бара жатыр ұлғайып,
Бақыт құсы қашан қонар қолыма?..

Толық

Оралға оралғанда

  • 0
  • 0

Оралым, сол аязың, бораның да,
«Ақ тайлақ» ойнақтап жүр орамыңда.
Жүгіріп шықты, міне, қарсы алдымнан,
Асыққан баладайын қол алуға.

Толық

Қарап көріңіз