Өлең, жыр, ақындар

Тұнжыр ой, тұман, тұнжыр күн

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 477
Тұнжыр ой, тұман, тұнжыр күн,
Еңсемді басып езеді.
Тұманнан туған бұл жырдың,
Көрінбес көзге өзегі.
Қоңырқай үнсіз тіршілік,
Маңайым түгел тұнжырап.
Тұманға талдар тұншығып,
Мөлтілдеп көзі тұр жылап.
Жапырағы тамшы іркілтер,
Оятып ойды жыр түртер.
Талдардың көзін күн сүртер,
Көзімді менің кім сүртер?..
Тұнжыр ой, тұман, тұнжыр күн
Салып тұр басқа салмағын.
Қыран боп ұшып жылжыр күн,
Табуға шыңнан арманын.
Қыран боп ұшып, жылжыр кім,
Туғызар дауды бұл енді.
Салады еске тұнжыр күн,
Тұнжырап жүрген біреуді!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамыр

  • 0
  • 0

«Тамыр» деймін, тамыры бар жыр атын,
Тоғыстырып арман үміт, мұратын,
Кіші-гірім ұқсап шулы вокзалға,
Мен туған үй жол үстінде тұратын...

Толық

Сағанда мен жақпадым

  • 0
  • 0

Сағанда мен жақпадым,
Оған да мен жақпадым.
“Сары белден сарғайып” –
Кеш боп атты ақ таңым...

Толық

Ауысып шуағы мен ашуы әлі

  • 0
  • 0

Ауысып шуағы мен ашуы әлі,
Тербелтіп бар өмірін ғашық әні.
Бойынан бұл әйелдің сан қасиет,
Ана болу арқылы ашылады.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар