Өлең, жыр, ақындар

Көп нәрсенің керегі жоқ маған, шын

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 904
Көп нәрсенің керегі жоқ маған, шын,
Біреу күліп, бәлкім біреу тағар сын.
Қызғаныштан тарылып бір қараймай,
Адамзаттың көңілі сүттей ағарсын.
Тірлігіме талшық болып түйір дән,
Несібемді теріп жермін бұйырған.
Өз керегім, өз жерімнен табылса,
Қаңғырмаймын, бақыт іздеп қиырдан.
Кенде қалып пендеге тән «құрметтен»,
Бүлік отын жүрген жоқпын үрлеп мен.
Құрсаулаған құрсын қоғам, жазықсыз,
Туған ұлға туған жерін түрме еткен...
Армансызбын тартып өтсем жыр көшін,
Жыр көшінде отымды уақыт үрлесін.
Көкірегінің көретұғын көзі бар,
Болса, жетер, шыңға балар бір досым.
Жанымды сөз сәулесімен емдедім,
(Өзгеге емес, өзіме-өзім сенгемін)
Көп нәрсенің керегі жоқ, дегенмен,
Жоқ нәрсені іздейтұғын пендемін.
Пендеге тән тіршілікке шөлдедім,
Шөлдеп, тағдыр тәлкегіне көнгемін.
Менің нәзік дауысым қырға жетпесе,
Кімге керек, өнгенім мен өлгенім.
Дүние кезек... өтеді де кетеді,
Шексіздіктің үнсіздік боп мекені.
Көп нәрсенің керегі жоқ, басыма,
Тұнық ауа, жер, Күн болса, жетеді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала кезіп, қолыма бір шам алдым

  • 0
  • 0

Дала кезіп, қолыма бір шам алдым,
Шың төбеге, айналғандай тас, құмға.
Үрейленем... сүйектері бабамның,
Жатыр ма деп, аяғымның астында...

Толық

Жүріп-жүріп болдырып

  • 0
  • 0

Жүріп-жүріп болдырып,
Шабытқа боп шала бай.
Жылап-жылап алды бұлт,
Таяқ жеген баладай.

Толық

Жеткенше өріне осы отыз бестің

  • 0
  • 0

Жеткенше өріне осы отыз бестің,
Алмасқан ыстық-суық не күн кештім.
Арманның жалғыз аяқ жолдарымен
Жолықсам саған, досым, өкінбеспін.

Толық

Қарап көріңіз