Оңашаны ұнатамын, ортасынан дүрмектің

Оңашаны ұнатамын, ортасынан дүрмектің,
Менің үміт жұлдызымды жандырады үрлеп кім?
Өмір бар да, тазалық жоқ қой, жанымның –
Көйлегі болған, тәнімді қанша кірлеттім...
Көрсетпеді қоршап тұман, ой көгін,
Көз алдымнан тізбектеліп, өтті, өтпелі
бейне мың.
Аққу жаным сыңсып ұшып аспанға,
Арманымның көз жасына, жуылды
топырақ көйлегім...
Өртке толды, дертке толды жан-жағым.
Сырты ижылтыр, іші кір-кір бұл алдамшы өмірде,
Өмір сүріп, өзімді-өзім күліп бекер алдадым.
Өкініш емес, өткені сусып күн-айдың,
Жастықты қайтем?
жүрегім жас қой ұнаймын...
Туған ел, мені көтеріп шыңға лақтырсаң,
Шыңға шықпай, алақаныңа қайта құлаймын...

---