Өлең, жыр, ақындар

Тіршілікте құшып ең сан қайыңды

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 506
Тіршілікте құшып ең сан қайыңды,
Жібіте алмай, тамшыға таңдайыңды.
Маңдайыңды сипаған алақаным,
Сипап тұр ғой, енді тас маңдайыңды...
Бойым ауыр тартса да, ойым дүбір,
Тас бетіне қашалып, ойылды жыр.
Куәгер боп көзіммен көріп тұрмын,
Өміріңде көрмеген тойыңды бір...
Жүрегімнен балапан жыр түлеткен,
Сағыныштың жасы ма, бүркіп өткен.
Шабытыңның қуаты-ау Құдаш аға,
Қара бұлтты қақ жарып күркіреткен.
Басып өтіп өмірде түрлі белді,
Түрлі белден есіп бір сырлы желді.
Қарындас боп кеткен ем туған жерден,
Әпкеңдей боп оралып тұрмын енді...
Аппақ сүтке айналып қара бұлт,
Қақты қанат кеудеден жаралы үміт.
Сені жоқтап өксіген таң алдында,
Таңғы ұйқымнан оятты боран ұлып.
Әрбір сөзің түсірген жаныма Күн,
Жалғызсырап, сол күнді сағынамын.
Арман болып тебірентіп, тербетіп ең,
Тербетіп тұр тағы да аруағың.
Тәкаппар ең, иіліп мұңаймаған,
Қоштаспастан кетер деп кім ойлаған?
«Сұлулық боп оят» деп қара қызды,
Жұмсады ма, сені аға құдай маған?
Көрінеді көзіме тас та әдемі,
Шақырғандай аспанға аспан елі.
Жыр еліне, шуақты жүрегіңе,
Сыйлаймын мен жүректен басқа нені?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ жүзімде... Тұр таңбалы бар мұңым

  • 0
  • 0

Ақ жүзімде... Тұр таңбалы бар мұңым,
/Мінезіме айналғандай арлы ұғым./
Жамандайтын... Жол тауып «ол» әйтеуір,
Мен ұнатқан жігіттердің барлығын...

Толық

Арып-ашып келсең, жаным түн қатып

  • 0
  • 0

Арып-ашып келсең, жаным түн қатып,
Есік ашсын ойда жоқта бір бақыт.
Шырақ жанған терезені шерткейсің,
Шырағы бар жүрегіңді тыңдатып...

Толық

Туған ауылға

  • 0
  • 0

Үрлей ескен жел ме мынау, самал ма,
Толқын өрген жасыл шалғын даламда.
Күніне мен жүз сүйемін ауылымды,
Көңілімнің құндағына алам да.

Толық

Қарап көріңіз