Өлең, жыр, ақындар

Тіршілікте құшып ең сан қайыңды

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 442
Тіршілікте құшып ең сан қайыңды,
Жібіте алмай, тамшыға таңдайыңды.
Маңдайыңды сипаған алақаным,
Сипап тұр ғой, енді тас маңдайыңды...
Бойым ауыр тартса да, ойым дүбір,
Тас бетіне қашалып, ойылды жыр.
Куәгер боп көзіммен көріп тұрмын,
Өміріңде көрмеген тойыңды бір...
Жүрегімнен балапан жыр түлеткен,
Сағыныштың жасы ма, бүркіп өткен.
Шабытыңның қуаты-ау Құдаш аға,
Қара бұлтты қақ жарып күркіреткен.
Басып өтіп өмірде түрлі белді,
Түрлі белден есіп бір сырлы желді.
Қарындас боп кеткен ем туған жерден,
Әпкеңдей боп оралып тұрмын енді...
Аппақ сүтке айналып қара бұлт,
Қақты қанат кеудеден жаралы үміт.
Сені жоқтап өксіген таң алдында,
Таңғы ұйқымнан оятты боран ұлып.
Әрбір сөзің түсірген жаныма Күн,
Жалғызсырап, сол күнді сағынамын.
Арман болып тебірентіп, тербетіп ең,
Тербетіп тұр тағы да аруағың.
Тәкаппар ең, иіліп мұңаймаған,
Қоштаспастан кетер деп кім ойлаған?
«Сұлулық боп оят» деп қара қызды,
Жұмсады ма, сені аға құдай маған?
Көрінеді көзіме тас та әдемі,
Шақырғандай аспанға аспан елі.
Жыр еліне, шуақты жүрегіңе,
Сыйлаймын мен жүректен басқа нені?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баспалдақ

  • 0
  • 0

Алтыда табаныма от бастым да,
Шыр еттім алғашқы ауыр соққы астында.
Тал қармап тағдырыма қарсы ұмтылдым,
Көміліп дөңбекшіген көк тасқынға.

Толық

Келеді күн, кетеді күн шектелмей

  • 0
  • 0

Келеді күн, кетеді күн шектелмей,
Келер күнге кеткен күнім өткелдей.
Туып тағы тербеп жатыр, жер-ана,
Нәрестесін кінәсіз жас көктемдей!

Толық

Көктем менің көкірегімде көктеген

  • 0
  • 0

Көктем менің көкірегімде көктеген,
Жапырақтарын жерге қанша төкті емен.
Жанымның бар жырға төгіп шуағын.
Мен өзімді сүйікті етсем деп келем.

Толық

Қарап көріңіз