Өлең, жыр, ақындар

Қаламгермін

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1964
Бурыл тартып бара жатыр самайым,
Тыныш тірлік?!.
Оны қайдан табайын.
«Қағаз жазған қиын жұмыс емес қой»,
Деп ойлайтын шығар кейбір ағайын.
Хат келеді жан-жақтардан ағылып,
Біреу жылап, ал біреулер «қағынып».
Біреулер жүр жұрдай болып барынан,
Біреулердің жоғы жатыр табылып.
Әр тағдырдың өзіне тән бар сыры,
Солар мені жалынымен шарпыды.
Жүйке шіркін жұқармасын қалайша,
Өткізген соң бәрін жүрек арқылы.
Сондықтан да үйде қалай жата алам,
Жолға шығам аяздарда қақаған.
Ақиқаттың ала жібін аттамай,
Нысанаға дәл тиеді мақалам.
Біздің жұмыс бағынбайды жоспарға,
Көп толғанам жаңа бір іс бастарда.
Жақсы жазып, үлгі болу керек қой,
Соңымыздан келе жатқан жастарға.
Шаршап шығам кешке қарай кеңседен,
Көппен бірге автобуста теңселем.
Түнде тағы үңілемін қағазға,
Жырымды да жұрт күтеді деп сенем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сенім

  • 0
  • 1

Бұл кезде таңым нұрлы, түнім Айлы,
Мөлдірмін хрустальдай-шыныдай бір.
Жыр жазып жүрмін қазір жасыл бақ пен
Балкөмей бұлбұлдардың үні жайлы.

Толық

Аға сыры

  • 0
  • 0

Бозбала інім, аға сырын ал тыңдап,
Мен де жүргем саясында салқын бақ.
Жүректегі жалын күшін ұқтырды-ау,
Жігіттіктің ақ семсері жарқылдап.

Толық

Қос шумақ

  • 0
  • 0

Мерзімін уәделі істің кешіктіріп,
Мезгілсіз мазалама, есікті ұрып.
Айналса болмас па еді азаматтан,
Айтарын бір-ақ айтар, кесіп тұрып.

Толық

Қарап көріңіз