Өлең, жыр, ақындар

Бар менің бір жүрегім, бір-ақ тілім

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 703
Бар менің бір жүрегім, бір-ақ тілім,
Тілімді кімнен алам, сұрап бүгін?
Үйренгем оны анамның құрсағында,
Сол үшін өзгермеймін, тұрақтымын.
Болғанда көзім екеу, жалғыз басым,
Қалайша, жалғыз басқа қан қызбасын.
Құйрығын тілі айырлар бұлғаңдатып,
Түлкідей ізін жауып, андыздасын.
Көгімнен өшіре алмас күнімді олар,
Өмірім күн астында сұлуланар.
Тіл менен тіршілігім, қаным, жаным –
Жанымнан айрылсам да, тілім қалар.
Тілімен сан түрленіп, сөз құбылар,
Мен үшін алыс әлі кез тынығар.
Сайраған таң алдында бұбұл түгіл,
Тыңдасаң... бақаның да өз тілі бар...
Бәрінің өз тілі бар, кімді көрем,
Домбыра көкірегім күмбір өлең.
Судағы желбезекті балықтың да,
Гүлдің де, өз тілі бар үлбіреген...
Тілім жоқ болса, менің тірі өлгенім,
Тірі өліп, төрт бұрышқа тірелгенім.
Далам да, Отаным да біреу , менің.
Анам да, ақ сүт берген біреу, менің.
Көгімнен құрсауланбай күнім шықсын,
Дүниеде тілімдей жоқ, сұлулық, шын.
Маған дос болам деген, бұл адамдар,
Алдымен, өзімді емес, тілімді ұқсын.
Жыр емес... ана сүт қой жыр дегенің,
Жыр сүт қой... онсыз басқа түрге енемін.
Мен ақын емеспін, дос, тілім ақын,
Тіліммен өмір сүріп, Күн көремін.
Күн көрмей, тілім өлсе, бірге өлемін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеңіс жыры

  • 0
  • 0

Онда мен үш жастамын,
Ол бір күн сендерге аян, тұстастарым.
Аңыраған әнімен аналардың,
Аударылып қанша рет түсті аспаным!

Толық

Қалжырап сағыныштан, үміттен де

  • 0
  • 0

Қалжырап сағыныштан, үміттен де,
Көңілім құлазыса суып демде.
Сол кезде күн көзінен от аламын,
Шалқайып жатқан жасыл шығып белге.

Толық

Соғады жүрек!

  • 0
  • 0

Соғады жүрек!
Сенде де, жаным, менде де
Дүрсілдеп мынау кеудеде.
Күнімді бір сәт қарата көрме деймін мен,

Толық

Қарап көріңіз