Өлең, жыр, ақындар

Үш бала

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 763
Той-тойлаған... жоқ-барды елеместен,
Ұйып тұрған айрандай ел емес пе ем.
Бөлем деме, қазақты “жүзге” бөліп,
Үш баласы ол, бір үйдің ерегескен...
Кештік бастан, дәуірдің дауылын көп,
Дауылдан, қалған артар тауы міндет.
Ерегесіп тірлікте, қалғып кетсең,
Айғай салып келеді “бауырым” - деп...
Сыртымыздан “сырт” - көздер біліп күлер,
Күлімізді күреуге үміттілер/
Үш басты бір жыландай,
Үш баланы
Ащы-тарих сабағы біріктірер.
Қысын ойлап, жатпайды жазын ойлап,
Өз буына піседі өзі қайнап.
Керегі жоқ оларға арашаның,
Өкпелессе кетеді қазір ойнап...
Күшім жоқта, “бауыр” - деп күш алыстым,
Сыртқа кетсем, сағынып, құса да іштім.
Бірге жүрсе, қадірін білмейтұғын –
Үш баласы боламыз, үш Арыстың”
Осы жайлы... білсе, деп біліктілер,
Көкірегіме мәуелі үміт түнер.
Жылап шығып жауларым...
кең қақпамнан –
Күн болар ма, достарым күліп кірер?..
Тартысса да, таласып, айналып кеп,
Үш баланы - бір тағдыр біріктірер!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тірлікте пенде бар ма мұңсыз өткен

  • 0
  • 0

Тірлікте пенде бар ма мұңсыз өткен,
Мұңсыздық, бір басыңды құнсыз еткен.
Сағаттай соғып тұрып тоқтап қалған,
Жырсыз өткен күндерім, үнсіз өткен!..

Толық

Өзіңді өмір бойы жыр еткім кеп

  • 0
  • 0

Өзіңді өмір бойы жыр еткім кеп,
Шертер ем ынтызарын жүректің көп.
Кеудеңнен аспан болсаң жауған нұрмен
Жатар ем қара жердей түлеп, гүлдеп.

Толық

Отаным

  • 0
  • 0

Айқай сап осынау ғаламға,
Өзім боп өзіңе қол жайғам.
Өзің боп тіл қатып анам да,
Өзің боп сипаған маңдайдан.

Толық

Қарап көріңіз