Өлең, жыр, ақындар

Көктемгі жаңбыр, сағындым сені, шөлдедім

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 720
Көктемгі жаңбыр, сағындым сені, шөлдедім,
Қалыпты қаңсып, жырға да толы шөлмегім.
Алғашқы жаңбыр бетіме келіп тигенде,
Жанғандай болды қуаныштан сөнгенім.
Қуанып жатыр құмарын басып кең далам,
Дегендей аспан, тамыры иіп, ем, балам.
Алақайлап қызым қолын соғады,
Бақшадағы өседі деп алмалар.
Жерім менің кимейді енді сұр көйлек,
Жүдемеймін, басыма жайсыз түрлі ой кеп.
Қуанып жатыр, елім менің, көктемгі –
Жаңбырды бұл, жаңбыр емес, нұр ғой деп.
Таңғы шықтай үмітпенен мөп-мөлдір,
Көз алдыма елес болып өткен күн.
Гүлдей шөлдеп күткен едім, алғашқы
Жыр жаңбырын, нұр жаңбырын көктемнің…
Таңғы шықтай үмітпенен келем мен,
Ізсіз күндер бар күндермен төленген.
Керегі не, айтшы, жаным, шатырдың,
Шомылайын, құйсын жаңбыр төбемнен.
Су болса үстім, кебеді өзі желменен,
(Бұлт емшегін нәресте ме ембеген!)
Көк көлдер-ай, шөлдеп саған, ауырсам,
Мен көктемнің жаңбырымен емделем.
Қалған түлеп жаңбырменен жерім шын,
Таңмен тұрған қыздай болып керілсін.
Аспанымнан жерге қарай жол тартып,
Ақ моншақтар көкірегіме өрілсін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баспалдақ

  • 0
  • 0

Алтыда табаныма от бастым да,
Шыр еттім алғашқы ауыр соққы астында.
Тал қармап тағдырыма қарсы ұмтылдым,
Көміліп дөңбекшіген көк тасқынға.

Толық

Отаным

  • 0
  • 0

Айқай сап осынау ғаламға,
Өзім боп өзіңе қол жайғам.
Өзің боп тіл қатып анам да,
Өзің боп сипаған маңдайдан.

Толық

Өмірде ұмытпаспын мына түнді

  • 0
  • 0

Өмірде ұмытпаспын мына түнді,
Жүректен жанартаудай жыр атылды.
Ұйқымнан неге ояндым деп өкіндім,
Түсімде көріп бүгін ұлы ақынды...

Толық

Қарап көріңіз